ภควัท-คีตา ฉบับเดิม
บทที่ สิบเอ็ด
รูปลักษณ์จักรวาล
โศลก 31
ākhyāhi me ko bhavān ugra-rūpo
namo ’stu te deva-vara prasīda
vijñātum icchāmi bhavantam ādyaṁ
na hi prajānāmi tava pravṛttim
namo ’stu te deva-vara prasīda
vijñātum icchāmi bhavantam ādyaṁ
na hi prajānāmi tava pravṛttim
อาขฺยาหิ เม โก ภวานฺ อุคฺร-รูโป
นโม ’สฺตุ เต เทว-วร ปฺรสีท
วิชฺญาตุมฺ อิจฺฉามิ ภวนฺตมฺ อาทฺยํ
น หิ ปฺรชานามิ ตว ปฺรวฺฤตฺติมฺ
นโม ’สฺตุ เต เทว-วร ปฺรสีท
วิชฺญาตุมฺ อิจฺฉามิ ภวนฺตมฺ อาทฺยํ
น หิ ปฺรชานามิ ตว ปฺรวฺฤตฺติมฺ
อาขฺยาหิ — ทรงโปรดกรุณาอธิบาย, เม — แด่ข้าพเจ้า, กห์ — ผู้ซึ่ง, ภวานฺ — พระองค์, อุคฺร-รูปห์ — รูปลักษณ์อันดุร้าย, นมห์ อสฺตุ — ความเคารพ, เต — แด่พระองค์, เทว-วร — โอ้ ผู้ยิ่งใหญ่ในหมู่เทวดา, ปฺรสีท — ได้โปรดกรุณา, วิชฺญาตุมฺ — ทราบ, อิจฺฉามิ — ข้าพเจ้าปรารถนา, ภวนฺตมฺ — พระองค์, อาทฺยมฺ — องค์เดิม, น — ไม่, หิ — แน่นอน, ปฺรชานามิ — ข้าพเจ้าทราบ, ตว — ของพระองค์, ปฺรวฺฤตฺติมฺ — พระภารกิจ
คำแปล
โอ้