ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบหก

ธรรมชาติทิพย์และธรรมชาติมาร

โศลก 19

tān ahaṁ dviṣataḥ krūrān
saṁsāreṣu narādhamān
kṣipāmy ajasram aśubhān
āsurīṣv eva yoniṣu
ตานฺ อหํ ทฺวิษตห์ กฺรูรานฺ
สํสาเรษุ นราธมานฺ
กฺษิปามฺยฺ อชสฺรมฺ อศุภานฺ
อาสุรีษฺวฺ เอว โยนิษุ
ตานฺ — เหล่านั้น, อหมฺ — ข้า, ทฺวิษตห์ — อิจฉาริษยา, กฺรูรานฺ — มุ่งร้าย, สํสาเรษุ — ในมหาสมุทรแห่งความเป็นอยู่ทางวัตถุ, นร-อธมานฺ — ต่ำสุดแห่งมนุษยชาติ, กฺษิปามิ — ข้าส่ง, อชสฺรมฺ — ชั่วกัลปวสาน, อศุภานฺ — อัปมงคล, อาสุรีษุ — มาร, เอว — แน่นอน, โยนิษุ — ในครรภ์

คำแปล

พวกที่อิจฉาริษยาและมุ่งร้ายเป็นผู้ที่ต่ำสุดในหมู่มนุษย์ ข้าโยนพวกเขาไปในมหาสมุทรแห่งความเป็นอยู่ทางวัตถุ ไปอยู่ในเผ่าพันธุ์ชีวิตมารต่างๆชั่วกัลปวสาน

คำอธิบาย

โศลกนี้นั้นการวางแต่ละปัจเจกวิญญาณไปในเฉพาะร่างเป็นสิทธิพิเศษแห่งความปรารถนาขององค์ภควานฺ คนมารอาจไม่ตกลงยอมรับอำนาจสูงสุดขององค์ภควานฺ และเป็นความจริงที่ว่าเขาอาจกระทำตามความพึงพอใจของตนเอง แต่ในชาติหน้าจะต้องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าไม่ใช่ขึ้นอยู่กับตนเอง ใน ศฺรีมทฺ-ภาควตมฺ ภาคสามได้กล่าวไว้ว่าปัจเจกวิญญาณหลังจากตายไปจะถูกจับไปอยู่ในครรภ์ของมารดา ซึ่งได้รับร่างกายนั้นๆภายใต้การควบคุมของพลังอำนาจที่สูงกว่า ดังนั้นในความเป็นอยู่ทางวัตถุเราพบเผ่าพันธุ์ชีวิตมากมาย เช่น สัตว์ แมลงมนุษย์ ฯลฯ ทั้งหมดถูกจัดการโดยพลังอำนาจที่สูงกว่าไม่ใช่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ สำหรับพวกมารได้กล่าวไว้อย่างชัดเจนตรงนี้ว่าจะถูกส่งไปอยู่ในครรภ์ของพวกมารชั่วกัลปวสาน ดังนั้นพวกเขายังคงเป็นมนุษย์ต่ำสุดที่เต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา เผ่าพันธุ์คนมารเหล่านี้เต็มไปด้วยราคะ ความก้าวร้าว เกลียดชังเสมอ และสกปรกมาก นักล่าสัตว์หลายประเภทในป่าถือว่าอยู่ในเผ่าพันธุ์ชีวิตมารเหล่านี้