ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบเจ็ด

ระดับแห่งความศรัทธา

โศลก 13

vidhi-hīnam asṛṣṭānnaṁ
mantra-hīnam adakṣiṇam
śraddhā-virahitaṁ yajñaṁ
tāmasaṁ paricakṣate
วิธิ-หีนมฺ อสฺฤษฺฏานฺนํ
มนฺตฺร-หีนมฺ อทกฺษิณมฺ
ศฺรทฺธา-วิรหิตํ ยชฺญํ
ตามสํ ปริจกฺษเต
วิธิ-หีนมฺ — ปราศจากการชี้นำจากพระคัมภีร์, อสฺฤษฺฏ-อนฺนมฺ — ไม่มีการแจกจ่าย ปฺรสาทมฺ, มนฺตฺร-หีนมฺ — ไม่มีการสวดบทมนต์พระเวท, อทกฺษิณมฺ — ไม่มีการทำบุญให้นักบวช, ศฺรทฺธา — ความศรัทธา, วิรหิตมฺ — ปราศจาก, ยชฺญมฺ — การบูชา, ตามสมฺ — ในระดับอวิชชา, ปริจกฺษเต — พิจารณาว่า

คำแปล

การบูชาใดๆที่ทำไปโดยไม่คำนึงถึงคำแนะนำจากพระคัมภีร์ ไม่มีการแจก ปฺรสาทมฺ (อาหารทิพย์) ไม่มีการสวดบทมนต์พระเวท ไม่ทำบุญให้นักบวช และไม่มีความศรัทธา พิจารณาว่าอยู่ในระดับอวิชชา

คำอธิบาย

ความศรัทธาในระดับความมืดหรืออวิชชาอันที่จริงคือ ความไม่ศรัทธา บางครั้งผู้คนบูชาเทวดาบางองค์เพียงเพื่อหาเงิน และใช้เงินนั้นไปเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจโดยไม่สนใจกับคำสั่งสอนของพระคัมภีร์ พิธีกรรมทางศาสนาที่แสดงออกมาเช่นนี้ไม่ยอมรับว่ามีความจริงใจ พวกเขาทั้งหมดอยู่ในระดับความมืด ผลิตแนวคิดมารออกมาและไม่เป็นประโยชน์ต่อสังคมมนุษย์