ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ เก้า

ความรู้ที่ลับสุดยอด

โศลก 19

tapāmy aham ahaṁ varṣaṁ
nigṛhṇāmy utsṛjāmi ca
amṛtaṁ caiva mṛtyuś ca
sad asac cāham arjuna
ตปามฺยฺ อหมฺ อหํ วรฺษํ
นิคฺฤหฺณามฺยฺ อุตฺสฺฤชามิ จ
อมฺฤตํ ไจว มฺฤตฺยุศฺ จ
สทฺ อสจฺ จาหมฺ อรฺชุน
ตปามิ — ให้ความร้อน, อหมฺ — ข้า, อหมฺ — ข้า, วรฺษมฺ — ฝน, นิคฺฤหฺณามิ — ยับยั้ง, อุตฺสฺฤชามิ — ส่งออกไป, — และ, อมฺฤตมฺ — อมฤตยู, — และ, เอว — แน่นอน, มฺฤตฺยุห์ — ความตาย, — เช่นกัน, สตฺ — วิญญาณ, อสตฺ — วัตถุ, — และ, อหมฺ — ข้า, อรฺชุน — โอ้ อรฺชุน

คำแปล

โอ้ อรฺชุน ข้าให้ความร้อน และข้าเป็นผู้ยับยั้งและผู้ส่งฝน ข้าคืออมฤตยู และข้าคือมฤตยูด้วยเช่นกัน ทั้งดวงวิญญาณและวัตถุอยู่ในข้า

คำอธิบาย

ด้วยพลังต่างๆขององค์กฺฤษฺณทรงแผ่กระจายความร้อนและแสงผ่านทางผู้แทนเช่นไฟฟ้าและดวงอาทิตย์ ในฤดูร้อนองค์กฺฤษฺณทรงเป็นผู้ยับยั้งฝนไม่ให้ตกลงมาจากฟากฟ้า และในฤดูฝนองค์กฺฤษฺณทรงให้ฝนตกลงมาอย่างมากมาย พลังงานที่ค้ำจุนพวกเราด้วยการให้ชีวิตของพวกเราอยู่ยืนยาวคือองค์กฺฤษฺณ และองค์กฺฤษฺณทรงพบพวกเราตอนจบในรูปของความตาย จากการวิเคราะห์พลังงานต่างๆเหล่านี้ทั้งหมดขององค์กฺฤษฺณทำให้มั่นใจได้ว่าสำหรับองค์กฺฤษฺณแล้วทรงไม่มีข้อแตกต่างระหว่างวัตถุและวิญญาณ หรืออีกนัยหนึ่งพระองค์ทรงเป็นทั้งวัตถุและวิญญาณ ดังนั้นในระดับสูงขององค์กฺฤษฺณจิตสำนึกไม่มีการแบ่งแยกจะเห็นแต่องค์กฺฤษฺณในทุกสิ่งทุกอย่างเท่านั้น

เนื่องจากองค์กฺฤษฺณทรงเป็นทั้งวัตถุและวิญญาณ รูปลักษณ์จักรวาลอันมหึมาที่รวมปรากฏการณ์ทางวัตถุเข้าด้วยกันทั้งหมดคือองค์กฺฤษฺณเช่นเดียวกัน และลีลาของพระองค์ในรูปของ ศฺยามสุนฺทร สองกร ทรงขลุ่ยอยู่ที่ วฺฤนฺทาวน ก็เป็นลีลาของบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า