องค์ภควาน คริชณะ
บทที่ 26
คริชณะผู้น่าอัศจรรย์
โดยไม่เข้าใจถึงความละเอียดอ่อนของ องค์ภควาน คริชณะ และไม่รู้ถึงความมั่งคั่งทิพย์ที่ไม่ธรรมดาของพระองค์ เด็กเลี้ยงโคและชายเลี้ยงโคผู้ไร้เดียงสาแห่งวรินดาวะนะ เริ่มคุยกันเกี่ยวกับลีลาอันน่าอัศจรรย์ของคริชณะซึ่งอยู่เหนือกิจกรรมของมนุษย์ทั้งหลาย
ชายคนหนึ่งกล่าวว่า “เพื่อนๆ ที่รักของข้า เมื่อพิจารณาถึงลีลาอันน่าอัศจรรย์ของคริชณะ เป็นไปได้อย่างไรที่เด็กไม่ธรรมดาคนนี้มาอยู่กับพวกเราที่วรินดาวะนะ? เป็นไปไม่ได้จริงๆ ลองพิจารณาดู! ตอนนี้เพิ่งมีอายุเจ็ดขวบ! ยกภูเขาโกวารดะนะทั้งลูกด้วยมือข้างเดียวและถือไว้เหมือนช้างถือดอกบัว! ช้างหยิบดอกบัวขึ้นมาเป็นเรื่องง่าย เช่นเดียวกัน คริชณะยกภูเขาโกวารดะนะโดยไม่ต้องออกแรงเลย ตอนเป็นทารกน้อยมองไม่ค่อยเห็น ได้สังหารมารร้ายพูทะนาโดยดูดนมของนางพร้อมดูดเอาลมปราณชีวิตออกมาด้วย คริชณะสังหารมารพูทะนาเหมือนกาลเวลาอมตะสังหารสิ่งมีชีวิต อายุแค่สามเดือนนอนอยู่ใต้เกวียน ร้องไห้เพราะหิวนมแม่และใช้เท้าเล็กๆทั้งสองเตะออกไป เกวียนล้มครืนลงมาหักกระจัดกระจาย อายุหนึ่งขวบถูกมารทริณาวารทะแปลงเป็นลมบ้าหมูนำพาขึ้นไปสูงบนฟ้า เพียงแต่เกาะอยู่ที่คอมาร บังคับให้มันตกลงมาจากท้องฟ้าตายคาที่ ครั้งหนึ่งมารดาถูกคริชณะรบกวนด้วยการขโมยเนย มัดคริชณะอยู่ที่โม่ไม้ เจ้าเด็กน้อยผลักไปที่ต้นไม้แฝด ยะมะละ-อารจุนะ ทำให้ต้นไม้ล้มครืนลงมา ครั้งหนึ่งคริชณะไปเลี้ยงลูกวัวในป่าพร้อมพี่ชายบะละรามะ มารบะคาสุระปรากฏและคริชณะแยกจะงอยปากทั้งสองของมารออกจากกัน เมื่อมารชื่อวัทสาสุระเข้าไปในฝูงลูกวัวที่คริชณะดูแล ปรารถนาสังหารแต่คริชณะรู้ทันสังหารมารและเหวี่ยงมันไปที่ต้นไม้
เมื่อคริชณะกับพี่ชายบะละรามะเข้าไปที่ป่าทาละวะนะ มารเดนุคาสุระในรูปของลาเข้าทำร้ายทั้งสององค์ บะละรามะสังหารมารทันทีด้วยการรวบขาหลังทั้งสองและเหวี่ยงไปที่ต้นปาล์ม แม้เดนุคาสุระมีพวกพ้องในรูปของลามาช่วยมากมาย ทั้งหมดถูกสังหาร และป่าทาละวะนะเปิดขึ้นอีกครั้งเพื่อให้สัตว์เลี้ยงและชาววรินดาวะนะได้ใช้ประโยชน์ เมื่อพระลัมบาสุระเข้าไปอยู่ในกลุ่มเด็กเลี้ยงวัวเพื่อนๆ ของคริชณะ บะละรามะสังหารมัน หลังจากนั้นคริชณะช่วยเพื่อนๆ และวัวจากไฟป่าที่ร้ายแรง ขับไล่งูคาลิยะที่ทะเลสาบยะมุนา บังคับให้มันออกไปจากพื้นที่ของแม่น้ำ ดังนั้น คริชณะทรงทำให้น้ำในแม่น้ำยะมุนาปลอดจากพิษ”
เพื่อนอีกคนของ นันดะ มะฮาราจะ กล่าวว่า “นันดะที่รักของข้า ไม่รู้ว่าทำไมพวกเราจึงหลงใหลกับคริชณะบุตรของท่านยิ่งนัก เราต้องการลืมคริชณะ แต่เป็นไปไม่ได้ โดยธรรมชาติทำไมเราต้องรักคริชณะมากอย่างนี้? พิจารณาดูว่าน่าอัศจรรย์อะไรเช่นนี้! ด้านหนึ่ง เป็นเพียงเด็กน้อยอายุแค่เจ็ดขวบ และอีกด้านหนึ่งมีภูเขาใหญ่มหึมา โกวารดะนะ และคริชณะยกมันขึ้นมาแสนจะง่ายดาย! โอ้ นันดะ มะฮาราจะ ตอนนี้พวกเรารู้สึกงุนงงไปหมด บุตรของท่านคริชณะต้องเป็นหนึ่งในเหล่าเทวดาแน่ๆ ไม่ใช่เด็กธรรมดา บางทีอาจจะเป็นองค์ภควาน”
ได้ยินคำสรรเสริญจากชายเลี้ยงโคแห่งวรินดาวะนะ มะฮาราจะ นันดะ กล่าวว่า “เพื่อนๆ ที่รักของข้า ในการตอบพวกท่าน ข้าเพียงอ้างคำพูดของการกะมุนิเพื่อให้ความสงสัยอาจคลี่คลายลง เมื่อการกะมุนิมาทำพิธีตั้งชื่อ ท่านกล่าวว่าเด็กคนนี้เสด็จมาในยุคต่างๆ ตามกาลเวลา ด้วยสีสันที่ไม่เหมือนกัน ครั้งนี้ปรากฏที่วรินดาวะนะด้วยสีนิลชื่อ คริชณะ ในอดีตมีสีขาว สีแดง และสีเหลือง การกะมุนิกล่าวต่อไปว่าเด็กคนนี้ครั้งหนึ่งเคยเป็นบุตรของวะสุเดวะ และทุกคนที่รู้ถึงชาติก่อนของเขาเรียกว่าวาสุเดวะ อันที่จริงการกะมุนิกล่าวว่า บุตรของข้ามีชื่อแตกต่างกันมากมายตามคุณสมบัติและลีลาที่ไม่เหมือนกัน การกาชารยะให้ความมั่นใจแก่ข้าว่า เด็กคนนี้เป็นมงคลอย่างยิ่งสำหรับครอบครัว และสามารถให้ความปลื้มปีติสุขทิพย์แก่ชายเลี้ยงวัวและวัวทั้งหมดที่วรินดาวะนะ แม้พวกเราอาจได้รับความยากลำบากนานัปการ ด้วยพระกรุณาธิคุณของเด็กคนนี้ เราสามารถเป็นอิสระจากความยากลำบากเหล่านี้ได้โดยง่ายดาย การกะมุนิยังกล่าวอีกว่า ในอดีตเด็กคนนี้ได้ช่วยโลกนี้ไว้จากสภาวะที่ไม่สมดุล และช่วยคนซื่อสัตย์ทั้งหลายจากเงื้อมมือของพวกที่ไม่ซื่อสัตย์ ยังกล่าวต่ออีกว่า ชายใดที่โชคดีมาหลงเสน่ห์คริชณะเด็กน้อยคนนี้ จะไม่มีวันถูกทำลายหรือพ่ายแพ้ศัตรู เมื่อดูโดยรวม เด็กคนนี้เหมือนพระวิชณุผู้เข้าข้างเทวดาเสมอ ทำให้เทวดาไม่เคยพ่ายแพ้มาร ดังนั้น การกาชารยะสรุปว่า เด็กน้อยของข้าจะเจริญเติบโตมาเหมือนพระวิชณุในความสง่างามทิพย์ คุณสมบัติทิพย์ ลีลาทิพย์ อิทธิพลทิพย์ และความมั่งคั่งทิพย์ เราจึงไม่ควรตกตะลึงมากนักเกี่ยวกับลีลาอันน่าอัศจรรย์ของคริชณะ หลังจากการกาชารยะกล่าวแก่ข้าเช่นนี้ ท่านกลับบ้านไป จากนั้นเราได้พบเห็นลีลาอันน่าอัศจรรย์ของเด็กน้อยคนนี้เสมอมา ตามวิสัยทัศน์ทิพย์ของการกาชารยะ ข้าพิจารณาว่า เด็กน้อยคนนี้ต้องเป็นพระนารายณ์แน่นอนหรืออาจเป็นภาคที่แบ่งแยกของพระนารายณ์”
เมื่อชายเลี้ยงโคทั้งหมดที่ตั้งใจฟังคำพูดของการกาชารยะผ่าน นันดะ มะฮาราจะ พวกเขาชื่นชมยินดีกับลีลาอันน่าอัศจรรย์ของคริชณะมากยิ่งขึ้น มีความร่าเริงและพึงพอใจยิ่ง เริ่มสรรเสริญ นันดะ มะฮาราจะ เพราะเมื่อมาปรึกษา นันดะ มะฮาราจะ ความสงสัยต่างๆ เกี่ยวกับคริชณะกระจ่างขึ้น แล้วกล่าวว่า “ขอให้คริชณะผู้ใจดี สง่างาม และมีเมตตา โปรดปกป้องคุ้มครองพวกเรา เมื่อพระอินทร์โกรธส่งฝนพร้อมลูกเห็บและลมพายุร้ายแรงมา ทรงมีเมตตากรุณามาก ช่วยพวกเราพร้อมครอบครัว วัว และสิ่งของอันมีค่าด้วยการยกภูเขาโกวารดะนะ เหมือนเด็กน้อยดึงเอาเห็ดขึ้นมา ช่วยเหลือพวกเราไว้ได้อย่างน่าอัศจรรย์จริงๆ ขอได้โปรดให้ความเมตตาแก่เราและวัวของพวกเราสืบต่อไป และขอให้พวกเราอยู่อย่างสงบภายใต้การคุ้มครองของคริชณะผู้น่าอัศจรรย์”
ดังนั้น ขอจบคำอธิบายโดยบัคธิเวดันธะ หนังสือ “องค์ภควาน คริชณะ”
บทที่ยี่สิบหก “คริชณะผู้น่าอัศจรรย์”
บทที่ยี่สิบหก “คริชณะผู้น่าอัศจรรย์”