เมื่อคริชณะได้ช่วยชาววรินดาวะนะจากความโกรธของพระอินทร์ด้วยการยกภูเขาโกวารดะนะ วัวสุระบิ จากโกโลคะวรินดาวะนะพร้อมทั้งพระอินทร์เจ้าแห่งสวรรค์ปรากฏต่อหน้าพระองค์ พระอินทร์เจ้าแห่งสวรรค์รู้สำนึกที่ทำผิดต่อคริชณะ ดังนั้น จึงค่อยๆ เคลื่อนออกมาอยู่ต่อหน้าคริชณะจากที่หลบซ่อน ก้มลงกราบแทบพระบาทรูปดอกบัวทันที แม้มงกุฎของพระอินทร์มีรัศมีเจิดจรัสเหมือนแสงอาทิตย์ ทรงรู้ดีถึงสถานภาพสูงสุดของคริชณะ เพราะทรงเป็นเจ้านายของพระอินทร์ แต่ไม่เชื่อว่าคริชณะสามารถเสด็จลงมาอยู่ที่วรินดาวะนะในหมู่ชายเลี้ยงวัว พอคริชณะไม่เชื่อฟังคำสั่ง พระอินทร์รู้สึกโกรธ เพราะคิดว่าตนเองสูงสุดยอดแล้วภายในจักรวาลนี้ คงไม่มีผู้ใดมีพลังอำนาจเหนือกว่าตน แต่หลังจากเหตุการณ์นี้ผ่านไป ศักดิ์ศรีความหยิ่งผยองที่ผิดๆ ของพระอินทร์ถูกทำลายลง รู้สึกถึงสถานภาพที่เป็นรองและปรากฏต่อหน้าคริชณะด้วยสองมือพนมเริ่มถวายบทมนต์ดังต่อไปนี้

พระอินทร์ตรัสว่า “องค์ภควานที่รักของข้า เนื่องจากผยองกับศักดิ์ศรีที่ผิดคิดว่าพระองค์ทรงทำผิดต่อข้า โดยไม่อนุญาตให้ชายเลี้ยงวัวทำพิธี อินดระ-ยะกยะ และคิดว่าพระองค์ทรงต้องการหาความสุขจากเครื่องถวายที่เตรียมไว้เพื่อบูชาข้า คิดว่าในนามของพิธีบูชาโกวารดะนะ พระองค์ทรงเอาผลประโยชน์ของข้าไป เช่นนี้ เข้าใจผิดเกี่ยวกับสถานภาพของพระองค์ บัดนี้ด้วยพระกรุณาธิคุณ ข้าสามารถเข้าใจว่าทรงเป็นองค์ภควานสูงสุด และทรงเป็นทิพย์เหนือคุณสมบัติทางวัตถุทั้งปวง สถานภาพทิพย์ของพระองค์คือวิชุดดะ-สัททวัม ซึ่งอยู่เหนือระดับความดีทางวัตถุ พระตำหนักทิพย์ของพระองค์อยู่เหนือการรบกวนของคุณสมบัติทางวัตถุ พระนาม ชื่อเสียง รูปลักษณ์ คุณสมบัติ และลีลาของพระองค์ทั้งหมดอยู่เหนือธรรมชาติวัตถุทั้งหมดจะไม่มีวันถูกรบกวนจากระดับทั้งสามแห่งธรรมชาติวัตถุ ผู้ปฏิบัติเคร่งครัดและสมถะจริงเท่านั้น จึงสามารถไปถึงพระตำหนักของพระองค์ซึ่งเป็นสถานที่พำนักของผู้ที่มีอิสรภาพอย่างสมบูรณ์จากการรุกไล่ของคุณสมบัติทางวัตถุ เช่น ตัณหา และอวิชชา หากผู้ใดคิดว่าเมื่อมาในโลกวัตถุนี้พระองค์ทรงรับเอาระดับแห่งธรรมชาติวัตถุ ผู้นั้นเข้าใจผิด สายใยแห่งคุณสมบัติทางวัตถุไม่สามารถแตะต้องพระองค์ได้ และแน่นอนว่าทรงไม่ยอมรับสิ่งเหล่านี้ เมื่อปรากฏอยู่ภายในโลกทรงไม่มีวันมาอยู่ภายใต้สภาวะของกฎแห่งธรรมชาติวัตถุ

“องค์ภควานที่รักของข้า พระองค์คือพระบิดาเดิมแท้ของปรากฏการณ์ทางจักรวาลนี้ ทรงเป็นพระอาจารย์ทิพย์สูงสุดของโลกจักรวาลนี้ และทรงเป็นเจ้าของเดิมแท้ของสรรพสิ่ง ในฐานะเป็นกาลเวลาอมตะ ทรงมีความสามารถเพียงพอจะสั่งสอนผู้กระทำผิด ภายในโลกวัตถุนี้มีคนโง่เขลามากมายเหมือนตัวข้าที่คิดว่าตนเองเป็นองค์ภควาน หรือเป็นผู้สูงสุดยอดภายในจักรวาล ทรงมีพระกรุณาธิคุณมากที่ไม่ลงโทษในการทำผิดของพวกเขา ทรงคิดหาหนทางเพื่อทำให้ศักดิ์ศรีที่ผิดๆ ถูกปรามลง เพื่อให้พวกเขารู้ว่าพระองค์คือองค์ภควาน มิใช่ผู้ใดอื่น

“องค์ภควานที่รักของข้า พระองค์ทรงเป็นพระบิดาสูงสุด ทรงเป็นพระอาจารย์ทิพย์สูงสุด และทรงเป็นกษัตริย์สูงสุด ฉะนั้น ทรงมีสิทธิ์สั่งสอนมวลชีวิต เมื่อใดที่มีข้อขัดแย้งในการปฏิบัติของพวกเขา บิดา พระอาจารย์ทิพย์ และผู้บริหารสูงสุดของรัฐเป็นผู้มีความปรารถนาดีต่อลูกๆ สานุศิษย์ และประชาชนเสมอ ดังนั้น ผู้ปรารถนาดีเหล่านี้มีสิทธิ์สั่งสอนผู้ใต้บังคับบัญชา ด้วยความปรารถนา พระองค์ทรงปรากฏบนโลกนี้ในรูปลักษณ์อันเป็นมงคลนิรันดรมากมาย เสด็จลงมาเพื่อสรรเสริญโลกนี้ และสั่งสอนโดยเฉพาะบุคคลผู้ที่อ้างตนเองอย่างผิดๆ ว่าเป็นองค์ภควาน ในโลกวัตถุนี้มีการแข่งขันกันอยู่เสมอระหว่างสิ่งมีชีวิตต่างๆ เพื่อมาเป็นผู้นำสูงสุดของสังคม และหลังจากล้มเหลวในการบรรลุถึงตำแหน่งผู้นำสูงสุด คนโง่เหล่านี้จะอ้างตนเองว่าเป็นองค์ภควาน บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า มีคนโง่เช่นนี้มากมายในโลกเหมือนตัวข้า แต่กาลเวลาผ่านไปเมื่อสำนึกขึ้นมาได้ จะศิโรราบต่อพระองค์และปฏิบัติรับใช้พระองค์อย่างเหมาะสมถูกต้องอีกครั้ง นั่นคือจุดมุ่งหมายของการสั่งสอนผู้ที่อิจฉาพระองค์

“องค์ภควานที่รักของข้า ข้าทำผิดอย่างใหญ่หลวงต่อเบื้องพระบาทรูปดอกบัวของพระองค์ที่ภาคภูมิใจอย่างผิดๆ กับความมั่งคั่งทางวัตถุ โดยไม่ทราบถึงพลังอำนาจอันไร้ขอบเขตของพระองค์ ฉะนั้น องค์ภควานที่รัก โปรดกรุณายกโทษเพราะข้าคือคนโง่อันดับหนึ่ง โปรดให้พรเพื่อข้าอาจไม่ทำอะไรโง่ๆ เช่นนี้อีก หากทรงคิดว่าความผิดนี้ใหญ่หลวงและให้อภัยไม่ได้ ขอร้องว่าให้ข้าได้เป็นผู้รับใช้นิรันดรของพระองค์ การปรากฏของพระองค์ในโลกนี้เพื่อปกป้องคุ้มครองสาวกนิรันดร และทำลายล้างมารที่สะสมกำลังทางทหารยิ่งใหญ่มากมาย ทำให้เป็นภาระบนโลกนี้ ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้นิรันดรของพระองค์ โปรดกรุณายกโทษให้ข้าด้วย

“องค์ภควานที่รัก ข้าขอแสดงความเคารพแด่พระองค์ ผู้ทรงเป็นบุคคลสูงสุดและดวงวิญญาณสูงสุด ทรงเป็นบุตรชายของวะสุเดวะ ทรงเป็นพระผู้เป็นเจ้าสูงสุด องค์ภควาน คริชณะ พระอาจารย์ของสาวกผู้บริสุทธิ์ โปรดรับความเคารพสูงสุดของข้าด้วยการนอนราบกราบที่พื้น พระองค์ทรงเป็นบุคลิกภาพแห่งความรู้สูงสุด ทรงสามารถปรากฏอยู่ทุกหนทุกแห่งตามความปรารถนา ในรูปลักษณ์อมตะของพระองค์รูปใดก็ได้ พระองค์ทรงเป็นรากแห่งการสร้างทั้งหมด และทรงเป็นดวงวิญญาณสูงสุดของมวลชีวิต เนื่องจากความโง่เขลาของข้า ได้สร้างความเดือดร้อนอย่างใหญ่หลวงแด่วรินดาวะนะ ด้วยการส่งห่าฝนและพายุลูกเห็บอย่างหนัก ข้าทำไปด้วยความโกรธจัดเพราะทรงยุติพิธีบวงสรวงที่ทำถวายแด่ข้า องค์ภควานที่รัก ทรงมีเมตตามากที่ได้ให้พระกรุณาธิคุณแด่ข้าด้วยการทำลายศักดิ์ศรีที่ผิดๆ ทั้งหมด ดังนั้น ข้าขอรับเอาพระบาทรูปดอกบัวของพระองค์มาเป็นที่พึ่ง องค์ภควานที่รัก พระองค์ทรงไม่เพียงแต่เป็นผู้ควบคุมสูงสุด แต่ยังทรงเป็นพระอาจารย์ทิพย์ของมวลชีวิต”

องค์ภควาน คริชณะ ได้ยินพระอินทร์สรรเสริญ ทรงยิ้มอย่างสง่างาม และตรัสว่า “พระอินทร์ที่รักของข้า ข้าหยุดพิธีบูชาเพื่อแสดงพระเมตตาธิคุณอันหาที่สุดมิได้ และเพื่อรื้อฟื้นความทรงจำของเธอว่า ข้าคือเจ้านายนิรันดรของเธอ มิใช่เป็นเพียงเจ้านายของเธอเท่านั้นแต่ยังเป็นเจ้านายของมวลเทวดาด้วย ควรจำไว้เสมอว่าความมั่งคั่งทางวัตถุของเธอนั้นเนื่องมาจากพระกรุณาธิคุณของข้า ทุกคนควรจำไว้เสมอว่า ข้าคือองค์ภควาน สามารถแสดงความชื่นชอบต่อผู้ใดก็ได้ และสามารถสั่งสอนผู้ใดก็ได้ เพราะไม่มีผู้ใดยิ่งใหญ่ไปกว่าข้า หากพบว่าบางคนถูกศักดิ์ศรีที่ผิดๆครอบงำไว้มาก เพื่อแสดงถึงพระเมตตาธิคุณอันหาที่สุดมิได้ ข้าจะเรียกความมั่งคั่งทั้งหมดกลับคืนมา”

เราควรสังเกตว่าบางครั้งคริชณะทรงเอาความมั่งคั่งทั้งหมดของคนรวยไป เพื่อเอื้ออำนวยให้ดวงวิญญาณศิโรราบต่อพระองค์ นี่เป็นการแสดงความชื่นชอบพิเศษขององค์ภควาน บางครั้งจะเห็นว่าบุคคลผู้มีความร่ำรวยมากทางวัตถุ และเนื่องจากอุทิศตนเสียสละรับใช้องค์ภควาน อาจกลายมาเป็นคนจน อย่างไรก็ดี ไม่ควรคิดว่าเพราะบูชาองค์ภควานจึงกลายมาเป็นคนจน คำอธิบายแท้จริงคือ เมื่อผู้ใดมาเป็นสาวกผู้บริสุทธิ์ ขณะเดียวกันเพราะคำนวณอย่างผิดๆ ยังต้องการเป็นเจ้าเหนือธรรมชาติวัตถุ องค์ภควานทรงแสดงพระเมตตาธิคุณพิเศษด้วยการนำเอาความมั่งคั่งทางวัตถุทั้งหลายไป จนในที่สุดเขาศิโรราบต่อพระองค์

หลังจากสั่งสอนพระอินทร์แล้ว องค์ภควาน คริชณะทรงบอกให้พระอินทร์กลับไปยังอาณาจักรของท่านบนสวรรค์ได้ และให้จำไว้เสมอว่าพระอินทร์มิใช่บุคลิกภาพผู้สูงสุด แต่เป็นรององค์ภควานเสมอ คริชณะทรงแนะนำพระอินทร์ให้เป็นเจ้าแห่งสวรรค์ แต่ให้ระวังศักดิ์ศรีที่ผิดๆ

หลังจากนี้โคทิพย์สุระบิ ที่มาพร้อมพระอินทร์เข้าพบคริชณะถวายความเคารพอย่างสูงและบูชาพระองค์ สุระบิ ถวายบทมนต์ดังนี้ “องค์ภควาน คริชณะที่รักของข้า พระองค์ทรงเป็นผู้มีพลังอำนาจสูงสุดในบรรดาโยคีผู้มีฤทธิ์ทั้งหลาย ทรงเป็นดวงวิญญาณของจักรวาลที่สมบูรณ์ จากพระองค์ปรากฏการณ์ในจักรวาลทั้งหลายเกิดขึ้น ฉะนั้น แม้พระอินทร์พยายามอย่างดีที่สุดที่จะสังหารลูกหลานโคของข้าที่วรินดาวะนะ โคเหล่านี้ได้มาอยู่ภายใต้ร่มพระบารมีของพระองค์ ทรงปกป้องพวกโคทั้งหมดอย่างดี เราไม่รู้จักผู้ใดอื่นว่าเป็นผู้สูงสุด และไม่ไปหาองค์ภควานหรือเทวดาองค์อื่นเพื่อให้คุ้มครองป้องกัน ฉะนั้น พระองค์คือพระอินทร์ของเรา ทรงเป็นองค์ภควานของปรากฏการณ์ในจักรวาลทั้งหมด ทรงเป็นผู้ปกป้องคุ้มครองและให้ความเจริญแด่ พราหมณ์ เทวดาทั้งหลาย และบุคคลอื่นๆ ที่เป็นสาวกผู้บริสุทธิ์ของพระองค์ โอ้ อภิวิญญาณแห่งจักรวาล ขอให้พวกเราสรงน้ำให้พระองค์ด้วยนมของเรา เพราะทรงเป็นพระอินทร์ของพวกเรา โอ้ องค์ภควาน พระองค์ทรงปรากฏเพียงเพื่อขจัดภาระแห่งการกระทำที่ไม่บริสุทธิ์บนโลก”

ดังนั้น คริชณะทรงสรงน้ำ้ด้วยน้้ำนมโคสุระบิ และพระอินทร์ทรงสรงน้ำ้ด้วยน้ำจากแม่น้ำคงคาที่มาจากสวรรค์ โดยผ่านทางงวงช้างเอราวัณพาหนะของพระองค์ หลังจากนี้ พระอินทร์เจ้าแห่งสวรรค์ โคสุระบิ เทวดา และเหล่ามารดาบูชา องค์ภควาน คริชณะ โดยสรงน้ำให้พระองค์ด้วยน้ำจากแม่น้ำคงคา และน้ำนมของสุระบิ ดังนั้น โกวินดะ องค์ภควาน คริชณะ ทรงพอพระทัยกับทุกคนผู้พำนักอยู่ที่ระบบดาวเคราะห์เบื้องสูงทั้งหลาย เช่น กันดารวะโลคะ วิดยาดะระโลคะ สิดดะโลคะ และชาระณะโลคะ ทั้งหมดรวมกันสรรเสริญองค์ภควานด้วยการร้องเพลงภาวนาพระนามอันศักดิ์สิทธิ์ บรรดาภรรยาและสตรีเริ่มเต้นรำด้วยความรื่นเริงหรรษามาก และทำให้องค์ภควานทรงพอพระทัยอย่างยิ่งด้วยการโปรยดอกไม้อย่างไม่ขาดสายลงมาจากท้องฟ้า เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างจบลงด้วยดีและมีความสุข ฝูงวัวให้นมบนผิวโลกอย่างท่วมท้น น้ำในแม่น้ำสายต่างๆ ไหลผ่านบำรุงเลี้ยงต้นไม้ให้ผลิดอกออกผลด้วยสีสันและรสชาติต่างๆ กัน ต้นไม้เริ่มมีน้ำผึ้งไหลออกมา ภูเขาลูกเล็กและลูกใหญ่เริ่มผลิตสมุนไพรรักษาโรคและจินดามณีอันล้ำค่า เนื่องจาก องค์ภควาน คริชณะ ทรงปรากฏ สิ่งทั้งหลายเหล่านี้จึงดำเนินไปได้ดีมาก สัตว์ชั้นต่ำซึ่งโดยทั่วไปมีความอิจฉาริษยาก็หยุดความอิจฉาริษยา

หลังจากคริชณะผู้ทรงเป็นองค์ภควานของโคแห่งวรินดาวะนะ และมีพระนามโกวินดะทรงพึงพอพระทัย พระอินทร์ทรงขออนุญาตลากลับไปยังอาณาจักรสวรรค์ รายล้อมไปด้วยเทวดาทั้งหลายที่ผ่านมากับท่านทางอวกาศ เหตุการณ์อันยิ่งใหญ่นี้เป็นตัวอย่างที่ดีว่า คริชณะจิตสำนึกสามารถให้ประโยชน์แก่โลกอย่างไร แม้แต่สัตว์ชั้นต่ำยังลืมธรรมชาติแห่งความอิจฉาริษยาของตน และพัฒนามาถึงคุณสมบัติแห่งเทวดาได้