นํา้ทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ เป็นการศึกษาบทสรุปของ บัคธิ-ระสามริทะ-สินดุ ซึ่งรูพะ โกวามี พระบุำพาดะ ผู้นำาของหกโกสวามีที่เป็นสาวกโดยตรงของ องค์เชธันญะ มะฮาพระบุ ได้เขียนเป็นภาษาสันสกฤต ครั้งแรกที่พบกับองค์เชธันญะ ชรีละ รูพะ โกสวามี พระบุพาดะ เป็นรัฐมนตรีของรัฐบาลมุฮัมมะดันที่เบงกอล ท่านชื่อ ดะบิระ คาสะ และ พี่ชาย สะนาทะนะ ชื่อ สาคะระ มัลลิคะ ทั้งคู่รับผิดชอบเป็นรัฐมนตรีของ นะวับ ฮุสเซน ชาฮ ห้าร้อยปีก่อน สังคมชาวฮินดูเคร่งครัดมาก หากพราหมณ์ไปรับใช้รัฐบาลมุฮัมมะดัน สังคมพราหมณ์จะปฏิเสธผู้นี้ทันที นี่คือสถานะภาพของสองพี่น้อง ดะบิระ คาสะ และ สาคะระ มัลลิคะ ทั้งสองอยู่ในสังคมชั้นสูง สารัสวะทะ-บราฮมะณะ แต่ถูกตัดขาดออกไปเพราะไปรับตำาแหน่งในรัฐบาล ฮุสเซน ชาฮ ด้วยพระเมตตาของ องค์เชธันญะที่ทรงยอมรับผู้มีคุณธรรมสูงส่งทั้งสองมาเป็นสาวกและพัฒนาพวกท่านจนมาถึงตำาแหน่งโกสวามี ซึ่งเป็นสถานภาพสูงสุดของวัฒนธรรมพราหมณ์ ลักษณะเดียวกัน องค์เชธันญะทรงยอมรับ ฮะริดาสะ ทาคุระ มาเป็นสาวก แม้ ฮะริดาสะ จะเกิดในครอบครัว มุฮัมมะดัน ต่อมา องค์เชธันญะ ทรงสถปนาให้เป็น อาชารยะ แห่งการสวดภาวนาพระนามอันศักดิ์สิทธิ์ขององค์ภควาน ฮะเร คริชณะ ฮะเร คริชณะ คริชณะ คริชณะ ฮะเร ฮะเร/ ฮะเร รามะ ฮะเร รามะ รามะ รามะ ฮะเร ฮะเร

หลักธรรมขององค์เชธันญะเป็นสากล ผู้ใดที่รู้ศาสตร์แห่งคริชณะและปฏิบัติรับใช้พระองค์ได้รับการยอมรับว่าอยู่ในสถานภาพสูงกว่าบุคคลที่เกิดในตระกูลพราหมณ์ นี่คือหลักธรรมเดิมที่วรรณกรรมพระเวททั้งหมดยอมรับ โดยเฉพาะ ภควัต-คีตา และ ชรีมัด-บากะวะธัม หลักธรรมขบวนการขององค์เชธันญะในการให้การศึกษาและพัฒนาทุกคนให้มาถึงตำาแหน่งสูงแห่งโกสวามี ได้สอนไว้ใน นํา้ทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ

องค์เชธันญะทรงพบสองพี่น้อง ดะบิระ คาสะ และ สาคะระ มัลลิคะ ที่หมู่บ้าน รามะเคลิ อำาเภอ มัลดะฮ หลังจากพบกันครั้งนี้ทั้งคู่ตัดสินใจลาออกจากงานรัฐบาลมาร่วมกับองค์เชธันญะ ดะบิระ คาสะ ต่อมาเป็น รูพะ โกสวามี ลาออกจากงานและรวบรวมเงินที่สะสมตอนทำางาน ได้อธิบายไว้ใน เชธันญะ-ชะริทามะริทะ ว่าท่านได้สะสมเป็นเหรียญทองเทียบเท่ากับล้านๆ ดอลล่าร์บรรจุเต็มเรือใหญ่ ท่านได้แบ่งเงินที่สะสมไว้เป็นตัวอย่างดีที่สาวกและมนุษยชาติควรปฏิบัติตามโดยเฉพาะ ห้าสิบเปอรเซ็นต์ถวายให้บุคคลปฏิบัติคริชณะจิตสำานึก เช่น พราหมณ์และไวชณะวะ ยี่สิบห้าเปอเซ็นต์ให้ญาติๆ และอีกยี่สิบห้าเปอรเซ็นต์เก็บไว้สำาหรับยามฉุกเฉินหรือช่วงตกระกำาลำาบากส่วนตัว ต่อมาเมื่อ สาคะระ มัลลิคะ ลาออกจากงาน นะวับโกรธมากจึงจับส่งเข้าคุก แต่ สาคะระ มัลลิคะ ต่อมาเป็น ชรีละ สะนาทะนะ โกสวามี ใช้เงินของน้องชายที่ฝากอยู่ที่ธนาคารในหมู่บ้านหลบหนีออกจากคุกของ ฮุสเซน ชาฮ เช่นนี้ ทั้งสองพี่น้องได้ไปร่วมกับ องค์เชธันญะ มะฮาพระบุำ

รูพะ โกสวามี พบ องค์เชธันญะ ครั้งแรกที่ พระยากะ (อัลละฮะบัด อินเดีย) ณ ที่สระอาบน้ำา ดะชาชวะเมดะ กาทะ ของเมืองศักดิ์สิทธิ์นี้ เชธันญะตรัสสอน รูพะ โกสวามี อย่างต่อเนื่องเป็นเวลาสิบวันโดยเฉพาะเกี่ยวกับศาสตร์แห่งคริชณะจิตสำานึก คำาสอนของ องค์เชธันญะที่ให้กับ ชรีละ รูพะ โกสวามี พระบุำพาดะ อยู่ในหนังสือ คำาสอนของ องค์เชธันญะ

ต่อมา ชรีละ รูพะ โกสวามี พระบุำพาดะ ได้เขียนคำาสอนขององค์เชธันญะด้วยความรู้ที่ลึกซึ้งจากพระคัมภีร์ที่เปิดเผยและอ้างอิงจากวรรณกรรมพระเวทต่างๆ ที่เชื่อถือได้ ชรีละ ชรีนิวาสะ อาชารยะ อธิบายในบทสวดมนต์ให้หกโกสวามี ว่าพวกท่านเป็นนักวิชาการที่มีความรู้สูงมาก ไม่เฉพาะภาษาสันสกฤตเท่านั้นแต่ภาษาต่างประเทศด้วยเช่น เพอเซียน และ อระบิค พวกท่านศึกษาคัมภีร์พระเวททั้งหมดอย่างละเอียดถี่ถ้วนเพื่อสถาปนาวัฒนธรรมของ เชธันญะ มะฮาพระบุ บนหลักธรรมที่เชื่อถือได้ของความรู้พระเวท ขบวนการคริชณะจิตสำานึกปัจจุบันนี้ก็อยู่บนฐานที่น่าเชื่อถือได้ของ ชรีละ รูพะ โกสวามี พระบุำพาดะ โดยทั่วไปจึงเรียกพวกเราว่า รูพะนุกะ หรือผู้เดินตามรอยพระบาทของ ชรีละ รูพะ โกสวามี พระบุำพาดะ เพื่อเป็นการนำาทางพวกเราเท่านั้นที่ ชรีละ รูพะ โกสวามี ได้เขียนหนังสือ บัคธิ-ระสามริทะ-สินดุ ซึ่งปัจจุบันนำาเสนอด้วยชื่อ น้ําทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ (The Nectar of De-votion) ผู้อยู่ในขบวนการคริชณะจิตสำานึกอาจฉวยประโยชน์จากวรรณกรรมอันยิ่งใหญ่เล่มนี้และสถิตย์อย่างแน่วแน่มั่นคงในคริชณะจิตสำานึก

บัคธิ หมายถึง "การอุทิศตนเสียสละรับใช้" การรับใช้ทุกชนิดจะมีเสน่ห์ดึงดูดบางอย่างที่ขับเคลื่อนให้ผู้ปฏิบัติรับใช้ดำาเนินต่อไปเรื่อยๆ ทุกคนในโลกนี้ปฏิบัติการรับใช้บางอย่างอยู่ตลอดเวลา แรงกระตุ้นในการรับใช้นี้คือความสุขที่เราได้รับจากมัน ด้วยความรักที่มีต่อภรรยา บุตรธิดา และครอบครัว ผลักดันให้ผู้ชายทำางานทั้งวันทั้งคืน คนใจบุญทำางานในลักณะเดียวกันด้วยความรักที่มีต่อครอบครัวอันยิ่งใหญ่ นักชาตินิยมทำางานเพื่อชาติและเพื่อนร่วมชาติ พลังที่ขับเคลื่อนคนใจบุญ คฤหัสถ์ และนักชาตินิยม เรียกว่า ระสะ หรือความสัมพันธ์บางอย่างซึ่งมีรสชาติหวานชื่นมาก บัคธิ-ระสะ เป็นความสัมพันธ์ที่แตกต่างจาก ระสะ ทั่วไปที่คนทางโลกรื่นเริง คนทำางานทางโลกทำางานหนักทั้งวันทั้งคืนเพื่อได้รับรสความสัมพันธ์บางอย่าง เข้าใจว่าเป็นการสนองประสาทสัมผัส การได้รับรส ระสะ ทางโลกไม่ยั่งยืน ฉะนั้น คนทำางานทางโลกมีแนวโน้มจะเปลี่ยนตำาแหน่งความรื่นเริงตลอดเวลา นักธุรกิจไม่พอใจที่ทำางานมาตลอดอาทิตย์ สุดสัปดาห์จึงอยากเปลี่ยน เขาพยายามไปยังสถานที่ที่ทำาให้ลืมธุรกิจการงาน หลังจากใช้เวลาสุดสัปดาห์เพื่อให้ลืม เขาก็เปลี่ยนกลับมายังธุรกิจจริงเหมือนเดิมอีกครั้ง การปฏิบัติทางวัตถุหมายความว่ายอมรับสภาวะหนึ่งช่วงเวลาหนึ่ง จากนั้นก็เปลี่ยนไป สภาวะการเปลี่ยนไปมาเช่นนี้เรียกทางเทคนิคว่า โบกะ-ทยากะ หมายถึงสภาวะการสับเปลี่ยนระหว่างการสนองประสาทสัมผัสและการเสียสละ การสับเปลี่ยนเช่นนี้ดำาเนินไปนิรันดร และเราจะไม่มีความสุขกับทั้งสองอย่างเนื่องจากสถานภาพเดิมแท้นิรันดรของเรา การสนองประสาทสัมผัสอยู่ได้ไม่นาน ดังนั้น จึงเรียกว่า ชะพะละ-สุคะ หรือความสุขเพียงนิดเดียว ตัวอย่างเช่น ผู้ชายในครอบครัวทั่วไปที่ทำางานหนักทั้งวันทั้งคืน ประสบความสำาเร็จในการอำานวยความสะดวกสบายให้กับสมาชิกในครอบครัว เช่นนี้เขาได้รับรสความสัมพันธ์ชนิดหนึ่ง แต่การพัฒนาความสุขทางวัตถุจบลงทันทีพร้อมทั้งร่างกายเมื่อสิ้นชีวิต ฉะนั้น ความตายถือว่าเป็นผู้แทนขององค์ภควานสำาหรับกลุ่มคนที่ไม่เชื่อในองค์ภควาน สาวกรู้แจ้งการปรากฎขององค์ภควานด้วยการอุทิศตนเสียสละรับใช้ ขณะที่ผู้ไม่เชื่อในองค์ภควานรู้แจ้งการปรากฎขององค์ภควานในรูปของความตาย เมื่อตายทุกสิ่งทุกอย่างจบลง และเขาต้องเริ่มบทใหม่แห่งชีวิตในสภาวะใหม่ อาจสูงกว่าหรือต่ำากว่าชาติที่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นสนามกิจกกรรมใดๆ เช่น การเมือง การสังคม ระดับชาติ หรือระดับนานาชาติ ผลแห่งกิจกรรมของเราจะจบสิ้นลงเมื่อชีวิตจบสิ้นอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ดี บัคธิ-ระสะ รสชาติที่ได้รับในการรับใช้ทิพย์ด้วยใจรักต่อองค์ภควานไม่จบสิ้นลงเมื่อสิ้นชีวิต จะดำาเนินต่อไปนิรันดรจึงเรียกว่า อัมริทะ แปลว่าเป็นสิ่งที่ไม่ตาย คงอยู่นิรันดร ได้ยืนยันไว้เช่นนี้ในวรรณกรรมพระเวททั้งหมด ภควัต-คีตา ตรัสว่า ความเจริญก้าวหน้าเพียงเล็กน้อยใน บัคธิ-ระสะ สามารถช่วยสาวกจากภัยอันตรายที่ยิ่งใหญ่ได้ นี่คือสิ่งที่ได้ขาดหายไปในโอกาศของชีวิตมนุษย์ ระสะ ที่เราได้รับจากความรู้สึกในชีวิตสังคม ในชีวิตครอบครัว หรือในชีวิตครอบครัวที่ใหญ่ขึ้น เช่น พวกที่เห็นประโยชน์ผู้อื่น พวกรักเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ลัทธิชาตินิยม สังคมนิยม คอมมิวนิสต์ ฯลฯ ไม่รับประกันว่าชาติหน้าจะได้ร่างเป็นมนุษย์ เราเตรียมชาติหน้าของเราด้วยการทำากิจกรรมจริงในชาตินี้ กิจกรรมเหล่านี้มีผู้เชื่อถือได้ที่สูงกว่าคอยดูแลเรียกว่า ไดวะ ซึ่งเป็นผู้เชื่อถือได้ขององค์ภควาน ภควัต-คีตา ได้อธิบาย ไดวะ นี้ว่าเป็นต้นเหตุของทุกสิ่งทุกอย่าง ใน ชรีมัด-บากะวะธัม กล่าวว่า มนุษย์ได้รับร่างใหม่โดย ไดวะ-เนเทรณะ หมายความว่าภายใต้การดูแลของผู้เชื่อถือได้จากองค์ภควาน ในความรู้สึกทั่วไป "ไดวะ" อธิบายว่าเป็น "ชะตากรรม" จากการดูแลของ ไดวะ เราจึงได้รับร่างที่เลือกมาจาก 8,400,000 เผ่าพันธ์ุ ตามชะตากรรม หากร่างปัจจุบันของเราปฏิบัติกิจกรรมในคริชณะจิตสำานึก รับประกันได้ว่าอย่างน้อยชาติหน้าเราจะได้เกิดเป็นมนุษย์ มนุษย์ผู้ปฏิบัติในคริชณะจิตสำานึก แม้จะปฎิบัติตามช่วงเวลาของ บัคธิ-โยกะ ไม่เสร็จสิ้นสมบูรณ์ จะได้ไปเกิดในสังคมมนุษย์ที่สูงกว่า เพื่อจะได้เจริญก้าวหน้าในคริชณะจิตสำานึกโดยปริยาย ดังนั้น กิจกรรมที่เชื่อถือได้ทั้งหมดในคริชณะจิตสำานึกเป็น อมริทะ หรือถาวร นี่คือประเด็นเรื่องราวของ น้ําทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ

การปฎิบัตินิรันดรใน บัคธิ-ระสะ นี้ นักศึกษาผู้ศึกษา น้ําทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ อย่างจริงจังสามารถเข้าใจได้ การยอมรับ บัคธิ-ระสะ หรือ คริชณะจิตสำานึก จะนำาเรามาสู่ชีวิตที่เป็นมงคลทันที เป็นอิสระจากความวิตกกังวล ได้รับพรที่มีความเป็นอยู่ทิพย์ และลดค่าความหลุดพ้น บัคธิ-ระสะ ในตัวมันเองพอเพียงที่จะให้ความรู้สึกหลุดพ้น เพราะดึงดูดความสนใจของคริชณะ บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า โดยทั่วไปสาวกนวกะมีความกระตือรือร้นจะพบคริชณะหรือองค์ภควาน แต่เราจะเห็นหรือรู้องค์ภควาน ด้วยประสาทสัมผัสหยาบที่มีอยู่ปัจจุบันนี้ไม่ได้ กรรมวิธีการอุทิศตนเสียสละรับใช้ได้แนะนำาไว้ในหนังสือ น้ําทิพย์แห่การอุทิศตนเสียสละ จะค่อยๆ พัฒนาเราจากสภาวะชีวิตวัตถุมาสู่สถานภาพทิพย์ที่สาวกบริสุทธิ์จากชื่อระบุทั้งปวง มาสัมผัสกับ บัคธิ-ระสะ ตลอดเวลาทำาให้ประสาทสัมผัสไร้มลทิน เมื่อประสาทสัมผัสที่บริสุทธิ์ปฏิบัติรับใช้องค์ภควาน เขาสถิตอยู่ในชีวิต บัคธิ-ระสะและกิจกรรมใดปฏิบัติเพื่อให้คริชณะทรงพอพระทัยในระดับชีวิต บัคธิ-ระสะ ทิพย์นี้สามารถได้รับรสชาติตลอดไป เมื่อปฏิบัติการอุทิศตนเสียสละรับใช้ ระสะ หรือรสชาติต่างๆ ทั้งหมดเป็นนิรันดร ตอนเริ่มต้นเขาได้รับการฝึกฝนตามหลักธรรมภายใต้การดูแลของ อาชารยะ หรือพระอาจารย์ทิพย์ เมื่อพัฒนาขึ้น การอุทิศตนเสียสละรับใช้จะเป็นไปโดยปริยาย มีความกระตือรือร้นที่จะรับใช้คริชณะโดยธรรมชาติ มี ระสะ อยู่สิบสองรูปแบบซึ่งจะอธิบายในหนังสือเล่มนี้ จากการฟื้นฟูความสัมพันธ์ของเรากับคริชณะในห้ารูปแบบของ ระสะ เบื้องต้น เราสามารถมีชีวิตอยู่อย่างเป็นอมตะ เปี่ยมไปด้วยความรู้และความปลื้มปีติสุข

หลักพื้นฐานในการมีชีวิตอยู่คือ โดยทั่วไปเรามีแนวโน้มที่จะรักใครสักคน ไม่มีผู้ใดสามารถมีชีวิตอยู่ได้โดยไม่รักใครเลย แม้สัตว์ เช่น เสือ ยังมีใจรักอย่างน้อยก็เป็นความรู้สึกภายในลึกๆ ของมัน จึงแน่นอนว่าความรักเช่นนี้มีปรากฎอยู่ในมนุษย์ อย่างไรก็ดี จุดที่หายไปคือ เราควรมอบความรักนี้ให้กับใครเพื่อทุกคนจะได้มีความสุข จุดที่หายไปนี้คือ คริชณะ น้ําทิพแห่งการอุทิศตนเสียสละ สอนเราว่าจะกระตุ้นความรักเดิมแท้ที่มีต่อคริชณะได้อย่างไร และจะสถิตย์อยู่ในตำาแหน่งที่รื่นเริงกับชีวิตที่มีความปลื้มปีติสุขนี้อย่างไร

ในระดับเริ่มตัน เด็กน้อยจะรักผู้ปกครอง จากนั้นรักพี่น้อง เมื่อเจริญเติบโตขึ้นก็เริ่มรักครอบครัว สังคม ชุมชน ประเทศชาติ แม้สังคมมนุษย็ทั้งหมด แต่แนวโน้มในความรักนี้ยังไม่พึงพอใจแม้จะรักสังคมมนุษย์ทั้งหมด แนวโน้มแห่งความรักยังคงไม่ได้รับการสนองตอบอย่างสมบูรณ์ จนกว่าเราจะรู้ว่าผู้น่ารักสูงสุดคือใคร ความรักของเราจะมีความพึงพอใจอย่างบริบูรณ์เมื่อเรามอบความรักนี้ให้แด่ คริชณะ เท่านั้น ประเด็นนี้คือเนื้อหาสาระสำาคัญของ น้ําทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ ซึ่งสอนว่าเราจะรักคริชณะได้อย่างไรในความสัมพันธ์ทิพย์ห้ารูปแบบ

แนวโน้มแห่งความรักของเราขยายออกไปเหมือนกับคลื่นของแสงหรืออากาศที่ขยายออกไป แต่เราไม่รู้ว่ามันจะจบลงที่ใหน น้ําทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ สอนศาสตร์แห่งความรักอย่างสมบูรณ์ด้วยวิธีง่ายๆ คือรักคริชณะ เราล้มเหลวในการสร้างสันติภาพและความสามัคคีในสังคมมนุษย์ แม้สหประชาชาติจะพยายามเป็นอย่างมาก เพราะเราไม่รู้วิธีที่ถูกต้อง วิธีนั้นง่ายมาก แต่เราต้องเข้าใจด้วยความสุขุมรอบคอบ น้ําทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ สอนมวลมนุษย์วิธีที่ง่ายและเป็นธรรมชาติด้วยการรักคริชณะ บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า หากเราเรียนรู้ว่าจะรักคริชณะได้อย่างไร จากนั้น ก็เป็นการง่ายมากที่จะรักมวลชีวิตโดยทันทีพร้อมๆ กันไป เหมือนกับการรดน้ำาที่รากของต้นไม้ หรือส่งอาหารไปที่ท้อง วิธีการรดน้ำาที่รากของต้นไม้และส่งอาหารไปที่ท้องเป็นวิทยาศาสตร์สากลและปฏิบัติกันดังที่เรามีประสบการณ์ ทุกคนรู้ว่าเมื่อเรากินอาหารหรือส่งอาหารไปที่ท้อง พลังงานจะถูกสร้างขึ้นมาและส่งไปทั่วร่างกายทันที เช่นเดียวกัน เมื่อเรารดน้ำาไปที่รากของต้นไม้ พลังงานจะถูกสร้างขึ้นมาและส่งไปทั่วแม้เป็นต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุด เป็นไปไม่ได้ที่จะรดน้ำาแต่ละส่วนของต้นไม้ น้ําทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ จะสอนเราให้เพียงแต่เปิดไฟเพียงครั้งเดียวจะทำาให้ทุกสิ่งทุกอย่างและทุกหนทุกแห่งสว่างไสวขึ้นมาทันที ผู้ไม่รู้จุดนี้พลาดจุดสำาคัญของชีวิต

สำาหรับความจำาเป็นทางวัตถุ ปัจจุบันนี้ มนุษย์มีความเจริญก้าวหน้ามากในการใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบาย แต่ไม่มีความสุข เพราะพลาดจุดสำาคัญ ชีวิตที่สะดวกสบายทางวัตถุอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะทำาให้เรามีความสุข ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคืออเมริกา ประเทศที่ร่ำารวยที่สุด มีสิ่งเอื้ออำานวยความสะดวกสบายล้นเหลือ แต่ผลิตคนที่มีความสับสนและขัดข้องในชีวิตโดยแท้ อาตมาขออ้อนวอนผู้ที่สับสนเหล่านี้ได้เรียนรู้ศิลปะแห่งการอุทิศตนเสียสละรับใช้ดังที่ได้สอนไว้ใน น้ําทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ อาตมามั่นใจว่าไฟแห่งความเป็นอยู่ทางวัตถุที่เผาไหม้หัวใจของพวกเขาอยู่จะดับลงทันที รากของปัญหาที่ไม่ได้รับความพึงพอใจคือ แนวโน้มแห่งความรักภายในลึกๆ ของเราไม่ได้รับการสนองตอบ ถึงแม้ว่าเราเจริญก้าวหน้ามากในวิถีชีวิตทางวัตถุ น้ําทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ จะให้เคล็ดในการปฏิบัติขณะที่เราอยู่ในโลกวัตถุนี้ ปฏิบัติการอุทิศตนเสียสละรับใช้อย่างสมบูรณ์ และตอบสนองความปรารถนาของเราทั้งหมดทั้งในชาตินี้และชาติหน้า เราไม่ได้เสนอ น้ําทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ เพื่อประนามวิถีชีวิตวัตถุ แต่ตั้งใจจะให้ข้อมูลแด่นักศาสนา นักปราชญ์ และผู้คนโดยทั่วไปว่าจะรักคริชณะได้อย่างไร เราอาจมีชีวิตอยู่โดยไม่พ่ายแพ้ทางวัตถุ แต่ขณะเดียวกันควรเรียนศิลปะในการรักคริชณะ ปัจจุบันเราคิดค้นวิธีมากมายที่จะใช้แนวโน้มในการชอบรักของเรา แต่อันที่จริงเราพลาดจุดสำาคัญที่แท้จริงคือ คริชณะ เราไปรดน้ำาตามส่วนต่างๆ ของต้นไม้ แต่ไม่รดไปที่ราก เราพยายามทำาให้ร่างกายมีสุขภาพดีทุกวิถีทาง แต่เราไม่ส่งอาหารไปที่ท้อง พลาดคริชณะหมายถึงพลาดตนเองเช่นเดียวกัน การรู้แจ้งตนเองที่แท้จริงและการรู้แจ้งคริชณะไปคู่ขนานกันด้วยดี ตัวอย่างเช่น การเห็นตนเองในตอนเช้าเท่ากับเห็นแสงอาทิตย์ด้วยพร้อมๆ กัน หากไม่เห็นแสงอาทิตย์ไม่มีใครสามารถเห็นตนเอง ลักษณะเดียวกัน นอกจากเรารู้แจ้ง คริชณะ มิฉะนั้น เราจะไม่สามารถรู้แจ้งตนเอง

น้ําทิพย์แห่งการอุทิศตนเสียสละ เสนอให้ผู้ที่ปัจจุบันปฏิบัติอยู่ในคริชณะจิตสำานึกโดยเฉพาะ อาตมาขอแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจแด่เพื่อนๆ และศิษย์ของอาตมาทั้งหมดที่ช่วยผลักดันส่งเสริมขบวนการคริชณะจิตสำานึกในประเทศตะวันตก และขอบคุณศิษย์รัก ชรีมาน จะยานันดะ บระฮมะชารี ที่ช่วยทำาบุญ อาตมาขอขอบคุณผู้บริหารโรงพิมพ์ของสมาคมนานาชาติเพื่อคริชณะจิตสำานึก ที่ทุ่มเทดูแลอย่างดีในการจัดพิมพ์วรรณกรรมอันยิ่งใหญ่นี้ ฮะเร คริชณะ