เมื่อชีวิตที่อยู่ในร่างสามารถข้ามพ้นทั้งสามระดับที่สัมพันธ์กับร่างกายวัตถุนี้ เขาสามารถเป็นอิสระจากการเกิด การตาย ความชรา และความทุกข์ต่างๆ และสามารถรื่นเริงกับน้ำทิพย์ได้แม้ในชีวิตนี้

เราจะอยู่ในสถานภาพทิพย์ในกฺฤษฺณจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์ได้อย่างไรแม้ขณะที่เราอยู่ในร่างกายนี้ โศลกนี้ได้อธิบายคำสันสฤต เทหี ซึ่งหมายถึง “ร่างกาย” จากความเจริญก้าวหน้าในความรู้ทิพย์ ถึงแม้ว่าอยู่ภายในร่างกายวัตถุนี้เราจะสามารถเป็นอิสระจากอิทธิพลของระดับต่างๆแห่งธรรมชาติ รื่นเริงกับความสุขแห่งชีวิตทิพย์และหลังจากออกไปจากร่างกายนี้ก็จะไปยังท้องฟ้าทิพย์อย่างแน่นอน ดังนั้นแม้อยู่ในร่างกายนี้เราก็สามารถรื่นเริงกับความสุขทิพย์ได้ อีกนัยหนึ่งการอุทิศตนเสียสละรับใช้ในกฺฤษฺณจิตสำนึกเป็นสัญลักษณ์แห่งความหลุดพ้นจากพันธนาการทางวัตถุ ประเด็นนี้จะอธิบายในบทที่สิบแปด เมื่อเป็นอิสระจากอิทธิพลของระดับต่างๆแห่งธรรมชาติวัตถุแล้วเราจะเข้าถึงการอุทิศตนเสียสละรับใช้