ข้าประทับอยู่ภายในหัวใจของทุกคน ความจำ ความรู้ และการลืมมาจากข้า คัมภีร์พระเวททั้งหมดสอนให้รู้จักข้า แน่นอนว่าข้าคือผู้รวบรวม เวทานฺต และข้าคือผู้รู้คัมภีร์พระเวท
องค์ภควานฺทรงสถิตในหัวใจของทุกคนในฐานะ ปรมาตฺมา จากพระองค์กิจกรรมทั้งหลายจึงเริ่มต้นขึ้น สิ่งมีชีวิตลืมทุกสิ่งทุกอย่างในอดีตชาติของตนเองแต่ต้องปฏิบัติตามการชี้นำขององค์ภควานฺผู้ทรงเป็นพยานในกิจกรรมทั้งหลาย เขาจึงสามารถเริ่มกิจกรรมตามกรรมเก่าได้ ทั้งความรู้และความจำที่จำเป็นได้ให้แก่เขา แล้วเขาก็ลืมเกี่ยวกับอดีตชาติของตนเอง ดังนั้นพระองค์ไม่ทรงเป็นเพียงผู้แผ่กระจายไปทั่วเท่านั้น แต่ยังทรงประทับอยู่ภายในหัวใจของทุกคน พระองค์ทรงให้ผลทางวัตถุต่างๆเป็นรางวัล ไม่เพียงทรงได้รับการบูชาในฐานะ พฺรหฺมนฺ อันไร้รูปลักษณ์องค์ภควานฺและ ปรมาตฺมา ในหัวใจของทุกคนเท่านั้น แต่ยังทรงได้รับการบูชาในรูปลักษณ์ของอวตารต่างๆในคัมภีร์พระเวทด้วยเช่นกัน คัมภีร์พระเวทให้ทิศทางที่ถูกต้องแก่ผู้คนเพื่อสามารถหล่อหลอมชีวิตของตนเองอย่างถูกต้องในการกลับคืนสู่องค์ภควานฺคืนสู่เหย้า คัมภีร์พระเวทให้ความรู้แห่งบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าองค์กฺฤษฺณ และองค์กฺฤษฺณในรูปอวตาร วฺยาสเทว ทรงเป็นผู้รวบรวม เวทานฺต-สูตฺร คำอธิบาย เวทานฺต-สูตฺร โดย วฺยาสเทว ใน ศฺรีมทฺ-ภาควตมฺ ได้ให้ความเข้าใจที่แท้จริงของ เวทานฺต-สูตฺร องค์ภควานฺทรงมีความบริบูรณ์ในการจัดส่งพันธวิญญาณ พระองค์ทรงเป็นผู้ส่งอาหารและย่อยอาหาร ทรงเป็นพยานในกิจกรรม และทรงให้ความรู้ในรูปของพระเวท และในฐานะที่เป็นบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้าศฺรี กฺฤษฺณทรงสอน ภควัท-คีตา พระองค์ทรงเป็นที่เคารพบูชาของพันธวิญญาณ ดังนั้นพระองค์ทรงดีไปหมด และทรงมีพระเมตตาธิคุณด้วยประการทั้งปวง
อนฺตห์-ปฺรวิษฺฏห์ ศาสฺตา ชนานามฺ สิ่งมีชีวิตจะลืมทันทีที่ออกจากร่างปัจจุบันไป แต่จะเริ่มทำงานอีกครั้งหนึ่งซึ่งองค์ภควานฺทรงเป็นผู้ริเริ่ม ถึงแม้ว่าตนเองลืมพระองค์ก็จะทรงให้ปัญญาเพื่อสานต่องานที่จบลงจากชาติก่อน ดังนั้นสิ่งมีชีวิตไม่เพียงแต่รื่นเริงหรือได้รับความทุกข์ในโลกนี้ตามคำสั่งจากองค์ภควานฺผู้ทรงสถิตในหัวใจ แต่ยังได้รับโอกาสเพื่อเข้าใจคัมภีร์พระเวทจากพระองค์ หากเขาจริงจังเกี่ยวกับการเข้าใจความรู้พระเวท องค์กฺฤษฺณจะทรงให้ปัญญาที่จำเป็น ทำไมพระองค์จะทรงให้ความรู้พระเวทเพื่อการเข้าใจ เพราะว่าปัจเจกชีวิตจำเป็นต้องเข้าใจองค์กฺฤษฺณ วรรณกรรมพระเวทได้ยืนยันไว้ดังนี้ โย ’เสา สไรฺวรฺ เวไทรฺ คียเต ในวรรณกรรมพระเวททั้งหมดเริ่มจากพระเวททั้งสี่เล่ม เวทานฺต-สูตฺร , อุปนิษทฺ และ ปุราณ พระบารมีขององค์ภควานฺทรงได้รับการสรรเสริญ ด้วยการปฏิบัติพิธีกรรมทางพระเวท สนทนาปรัชญาพระเวท และบูชาองค์ภควานฺด้วยการอุทิศตนเสียสละรับใช้แล้วจะบรรลุถึงพระองค์ ดังนั้นจุดมุ่งหมายของคัมภีร์พระเวทคือ ให้เข้าใจองค์กฺฤษฺณ คัมภีร์พระเวทให้ทิศทางแก่เราเพื่อเข้าใจองค์กฺฤษฺณและวิธีการเพื่อรู้แจ้งพระองค์ จุดมุ่งหมายสูงสุดคือ บุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า เวทานฺต-สูตฺร (1.1.4) ยืนยันดังนี้ ตตฺ ตุ สมนฺวยาตฺ เราสามารถบรรลุถึงความสมบูรณ์ในสามระดับ จากการเข้าใจวรรณกรรมพระเวทเราจะเข้าใจความสัมพันธ์ของเรากับองค์ภควานฺ จากการปฏิบัติตามวิธีต่างๆเราจะสามารถเข้าถึงพระองค์และในที่สุดเราสามารถบรรลุถึงจุดมุ่งหมายสูงสุดซึ่งมิใช่ผู้ใดอื่นนอกจากองค์ภควานฺ โศลกนี้จุดมุ่งหมายของคัมภีร์พระเวท การเข้าใจคัมภีร์พระเวท และเป้าหมายของคัมภีร์พระเวทได้ให้คำนิยามไว้อย่างชัดเจน