โอ้ ปารฺถ ผู้ที่รู้ว่าดวงวิญญาณไม่มีวันถูกทำลาย เป็นอมตะ ไม่มีการเกิด และไม่มีการเปลี่ยนแปลงจะเป็นผู้สังหารผู้ใด หรือจะเป็นต้นเหตุที่ให้ผู้ใดสังหารได้อย่างไร

ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนจะมีประโยชน์ในการใช้สอยอยู่ในตัวมันเองแล้วแต่ตามความเหมาะสม ผู้ที่มีความรู้สมบูรณ์นั้นจะรู้ว่าควรใช้สิ่งต่างๆให้เป็นประโยชน์ตามความเหมาะสมในตัวมันเองได้อย่างไรและเมื่อไร เช่นเดียวกับความรุนแรงก็มีประโยชน์ในตัวมันเอง และการที่จะใช้ความรุนแรงอย่างไรนั้นก็ขึ้นอยู่กับผู้ที่มีความรู้ ถึงแม้ว่าศาลสถิตยุติธรรมจะสั่งลงโทษประหารชีวิตผู้ทำผิดฐานฆ่าคนตาย ไม่มีใครสามารถที่จะไปกล่าวโทษศาลในการตัดสินลงโทษอย่างรุนแรงต่อบุคคลนั้นตามกฎหมายแห่งความยุติธรรมได้ ใน มนุ-สํหิตา ซึ่งเป็นกฎหมายสำหรับมนุษยชาติได้สนับสนุนว่า ผู้ฆ่าคนควรจะถูกลงโทษถึงชีวิตเพื่อในชาติหน้าจะได้ไม่ต้องมารับทุกข์ต่อบาปอันยิ่งใหญ่ที่ตนได้กระทำไว้ ฉะนั้น กฺษตฺริย ที่ลงโทษผู้ต้องหาฆ่าคนด้วยการแขวนคออันที่จริงแล้วเป็นประโยชน์ ในทำนองเดียวกันเมื่อองค์กฺฤษฺณทรงสั่งให้ต่อสู้ต้องสรุปได้ว่าความรุนแรงเช่นนี้เป็นไปเพื่อความยุติธรรมสูงสุด ดังนั้น อรฺชุน ทรงควรปฏิบัติตามคำสั่ง และควรรู้ดีด้วยว่าความรุนแรงเช่นนี้ทำไปเพื่อต่อสู้ให้องค์กฺฤษฺณซึ่งมิใช่เป็นความรุนแรงอะไรเลย เพราะว่าดวงชีวิตหรือดวงวิญญาณจะไม่มีวันถูกสังหารอยู่แล้ว เพื่อบริหารความยุติธรรมสิ่งที่เรียกว่าความรุนแรงจึงได้รับอนุญาต การผ่าตัดคนไข้มิได้หมายความว่าจะสังหารคนไข้แต่เป็นการรักษา ดังนั้นการต่อสู้ที่ อรฺชุน ทรงปฏิบัติตามคำสั่งสอนขององค์กฺฤษฺณ ซึ่งเปี่ยมไปด้วยความรู้นั้นจึงไม่มีผลบาป