บรรดาขุนพลผู้ยิ่งใหญ่ที่เคยยกย่องนับถือในชื่อเสียงและเกียรติยศของเธอ จะคิดว่าเธอหนีจากสมรภูมิไปเพราะความกลัวเท่านั้น และจะพิจารณาว่าเธอนั้นไม่สำคัญ

องค์ศฺรีกฺฤษฺณทรงให้คำตัดสินแด่ อรฺชุน ต่อไปว่า “จงอย่าคิดว่าขุนพลผู้ยิ่งใหญ่ เช่น ทุโรฺยธน กรฺณ และบุคคลอื่นๆที่นี้จะคิดว่าเธอจากสนามรบไปเพราะความเมตตาสงสารต่อญาติพี่น้องและพระอัยกา พวกเขาจะคิดว่าเธอหนีจากสนามรบไปเพราะความกลัวตายต่างหาก ดังนั้นการประเมินค่าอันสูงส่งในตัวเธอจะดิ่งลงนรก”