ปัญญาของข้าพเจ้าสับสนจากคำสั่งสอนที่ไม่แน่นอนของพระองค์ ฉะนั้นทรงโปรดตรัสอย่างชัดเจนว่า อะไรคือสิ่งที่เป็นประโยชน์สูงสุดสำหรับข้าพเจ้า

บทที่ผ่านมาเป็นการเริ่มดำเนินเรื่องของ ภควัท-คีตา ซึ่งได้อธิบายถึงวิธีต่างๆ เช่น สางฺขฺย-โยค, พุทฺธิ-โยค หรือการควบคุมประสาท สัมผัสด้วยปัญญา การทำงานโดยไม่ปรารถนาผลทางวัตถุ และสถานภาพของผู้เริ่มฝึกปฏิบัติทั้งหมดนี้ได้เสนอไว้อย่างไม่เป็นระบบ วิธีจัดการให้เป็นระเบียบเรียบร้อยกว่านี้จึงเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้เข้าใจและนำไปปฏิบัติได้ ดังนั้น อรฺชุน ทรงปรารถนาจะขจัดสิ่งที่ดูเหมือนว่ายังสับสนอยู่และเพื่อบุคคลธรรมดาสามัญทั่วไปจะได้รับไปปฏิบัติได้อย่างถูกต้องโดยไม่ตีความหมายอย่างผิดๆ ถึงแม้ว่าองค์กฺฤษฺณทรงไม่ตั้งใจที่จะทำให้ อรฺชุน รู้สึกสับสนด้วยสำนวนโวหาร อรฺชุน ทรงไม่สามารถเข้าใจในวิธีการของกฺฤษฺณจิตสำนึกไม่รู้ว่าจะให้อยู่นิ่งเฉยหรือให้ปฏิบัติตนรับใช้ อีกนัยหนึ่งคือคำถามของ อรฺชุน จะทำให้วิธีการปฏิบัติกฺฤษฺณจิตสำนึกชัดเจนขึ้น เพื่อให้นักศึกษาทั้งหลายผู้ที่มีความจริงจังจะได้เข้าใจความเร้นลับของ ภควัท-คีตา