คนโง่เท่านั้นที่พูดว่าการอุทิศตนเสียสละรับใช้ ( กรฺม - โยค ) แตกต่างจากการศึกษาวิเคราะห์โลกวัตถุ ( สางฺขฺย ) พวกบัณฑิตที่แท้จริงกล่าวว่าผู้ใดปฏิบัติตนดีหนึ่งในสองวิถีทางนี้จะบรรลุผลได้ทั้งสองทาง

จุดมุ่งหมายของการศึกษาวิเคราะห์โลกวัตถุก็เพื่อที่จะค้นหาว่ามีดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณของโลกวัตถุ คือ พระวิษฺณุ หรือ องค์อภิวิญญาณ การอุทิศตนเสียสละรับใช้องค์ภควานฺนำมาซึ่งการรับใช้อภิวิญญาณ วิธีหนึ่งเป็นการค้นหารากของต้นไม้ และอีกวิธีหนึ่งเป็นการรดน้ำที่รากของต้นไม้ นักศึกษาที่แท้จริงของปรัชญา สางฺขฺย ค้นพบรากของโลกวัตถุ คือ พระวิษฺณุ และด้วยความรู้ที่สมบูรณ์เขาจะปฏิบัติรับใช้องค์ภควานฺ ดังนั้นในจุดสำคัญไม่มีข้อแตกต่างกันทั้งสองวิธีเพราะว่าจุดมุ่งหมายของทั้งสองเหมือนกันคือพระวิษณุ ผู้ที่ไม่รู้เป้าหมายสูงสุดกล่าวว่าจุดประสงค์ของ สางฺขฺย และ กรฺม-โยค ไม่เหมือนกัน แต่ผู้ที่เป็นบัณฑิตทราบว่าทั้งสองวิธีที่แตกต่างกันนี้มีจุดมุ่งหมายเหมือนกัน