English ไทย

ภขวัท-คีตา ฉบับเดิม - 8.11

บุคคลผู้รอบรู้คัมภีร์พระเวทเปล่งเสียง โอํ-การ และเป็นนักปราชญ์ยิ่งใหญ่ในระดับชีวิตสละโลก บรรลุถึง พฺรหฺมนฺ ด้วยปรารถนาความสมบูรณ์เช่นนี้ เขาประพฤติพรหมจรรย์ บัดนี้ข้าจะอธิบายแด่เธอถึงวิธีการโดยสรุปที่เขาอาจบรรลุถึงความหลุดพ้น

คำอธิบาย

องค์ศฺรี กฺฤษฺณทรงแนะนำ อรฺชุน ให้ฝึกปฏิบัติ ษฏฺ-จกฺร-โยค ซึ่งต้องกำหนดลมปราณชีวิตระหว่างคิ้วทั้งสอง สมมติว่า อรฺชุน อาจไม่รู้ว่าการปฏิบัติ ษฏฺ-จกฺร-โยค ว่าเป็นเช่นไร องค์กฺฤษฺณจะทรงอธิบายถึงวิธีการในโศลกต่อๆไปโดยตรัสว่า พฺรหฺมนฺ ถึงแม้ว่าเป็นหนึ่งไม่มีสอง มีปรากฎการณ์และลักษณะต่างกันโดยเฉพาะสำหรับพวกไม่เชื่อในรูปลักษณ์ อกฺษร หรือ โอํ-การ คำว่า โอํ เหมือนกับ พฺรหฺมนฺ ณ ที่นี้องค์กฺฤษฺณทรงอธิบายถึง พฺรหฺมนฺ อันไร้รูปลักษณ์ซึ่งนักปราชญ์ผู้อยู่ในระดับสละโลกบรรลุถึง

ในระบบแห่งความรู้พระเวทจากจุดเริ่มต้นนักศึกษาถูกสอนให้เปล่งเสียง โอํ และเรียนรู้ พฺรหฺมนฺ อันไร้รูปลักษณ์สูงสุดด้วยการอยู่กับพระอาจารย์ทิพย์ ถือเพศพรหมจรรย์โดยสมบูรณ์จึงรู้แจ้งสองลักษณะของ พฺรหฺมนฺ การปฏิบัติเช่นนี้มีความสำคัญมากสำหรับนักศึกษาที่จะเจริญก้าวหน้าในชีวิตทิพย์ แต่ในปัจจุบันนั้นชีวิต พฺรหฺมจารี (ผู้ถือเพศพรหมจรรย์ไม่สมรส) เป็นไปไม่ได้เลย โครงสร้างทางสังคมในโลกเปลี่ยนแปลงไปมากจึงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะถือเพศพรหมจรรย์จากจุดเริ่มต้นของชีวิตนักศึกษา มีสถาบันในสาขาวิชาต่างๆมากมายทั่วโลกแต่ไม่มีสถาบันใดสอนนักศึกษาในหลักธรรม พฺรหฺมจารี ให้เป็นที่รู้จักกัน นอกจากเสียว่าเราจะประพฤติพรหมจรรย์มิฉะนั้นแล้วความเจริญก้าวหน้าในชีวิตทิพย์จะเป็นสิ่งที่ยากมาก ดังนั้นองค์ ไจตนฺย ทรงประกาศตามคำสั่งสอนในพระคัมภีร์สำหรับกลียุคนี้ว่า ในยุคนี้ไม่มีวิถีทางในการรู้แจ้งถึงองค์ภควานฺนอกจากการสวดภาวนาพระนามอันศักดิ์สิทธิ์ของศฺรี กฺฤษฺณ หเร กฺฤษฺณ หเร กฺฤษฺณ กฺฤษฺณ กฺฤษฺณ หเร หเร หเร ราม หเร ราม ราม ราม หเร หเร