หลังจากบรรลุถึงข้าแล้วบรรดาดวงวิญญาณยิ่งใหญ่ผู้เป็นโยคีแห่งการอุทิศตนเสียสละจะไม่กลับมายังโลกที่ไม่ถาวรนี้อีก ซึ่งเต็มไปด้วยความทุกข์นานัปการเพราะพวกเขาบรรลุถึงความสมบูรณ์สูงสุด

เนื่องจากโลกวัตถุที่ไม่ถาวรนี้เต็มไปด้วยความทุกข์แห่งการเกิด การแก่ โรคภัยไข้เจ็บ และการตาย โดยธรรมชาติผู้ที่บรรลุถึงความสมบูรณ์สูงสุดและบรรลุถึงดาวเคราะห์สูงสุด กฺฤษฺณโลก โคโลก วฺฤนฺทาวน จะไม่ปรารถนากลับมาอีก ดาวเคราะห์สูงสุดได้อธิบายไว้ในวรรณกรรมพระเวทว่าเป็น อวฺยกฺต และ อกฺษร และ ปรมา คติ คือ ดาวเคราะห์นั้นอยู่เหนือวิสัยทัศน์วัตถุของเราและอธิยายไม่ได้แต่เป็นจุดหมายปลายทางสูงสุด สำหรับ มหาตฺมา (ดวงวิญญาณยิ่งใหญ่) มหาตฺมา ได้รับข้อมูลทิพย์จากสาวกผู้รู้แจ้ง และค่อยๆพัฒนาการอุทิศตนเสียสละรับใช้ในกฺฤษฺณจิตสำนึก ซึมซาบในการอุทิศตนเสียสละรับใช้เป็นอย่างมากจนกระทั่งไม่ปรารถนาจะพัฒนาไปสู่ดาวเคราะห์วัตถุใดๆ และไม่ปรารถนาที่จะย้ายไปยังดาวเคราะห์ทิพย์ดวงอื่นใดเพียงแต่ปรารถนาถึงองค์กฺฤษฺณ และใกล้ชิดกับพระองค์เท่านั้น นั่นคือความสมบูรณ์สูงสุดของชีวิต โศลกนี้กล่าวถึงบรรดาสาวกผู้เชื่อในรูปลักษณ์ขององค์ภควานฺ กฺฤษฺณโดยเฉพาะ สาวกในกฺฤษฺณจิตสำนึกบรรลุถึงความสมบูรณ์สูงสุดในชีวิต บุคคลเหล่านี้คือดวงวิญญาณสูงสุด