โอ้ โอรสพระนาง กุนฺตี ในตอนสิ้นกัปปรากฏการณ์ทางวัตถุทั้งหมดเข้าไปในธรรมชาติของข้า และในตอนเริ่มต้นของอีกกัปหนึ่ง ข้าสร้างทั้งหมดอีกครั้งด้วยพลังอำนาจของข้า

การสร้าง การบำรุงรักษา และการทำลายปรากฏการณ์ในจักรวาลวัตถุนี้ขึ้นอยู่กับความปรารถนาสูงสุดขององค์ภควานฺโดยสมบูรณ์ “ตอนสิ้นกัป” หมายถึงตอนที่พระพรหมสิ้นชีวิต พระพรหมมีชีวิตอยู่หนึ่งร้อยปี หนึ่งวันของพระพรหมคำนวณได้เท่ากับ 4,300,000,000 ปีของโลกเรา คืนหนึ่งของพระพรหมก็มีระยะเวลายาวเท่ากันนี้ เดือนหนึ่งของพระพรหมประกอบไปด้วยสามสิบวันและสามสิบคืนแบบนี้ และปีหนึ่งของพระพรหมมีสิบสองเดือน หลังจากหนึ่งร้อยปีแบบนี้เมื่อพระพรหมสวรรคตการทำลายล้างก็เกิดขึ้น นี่จึงหมายความว่าพลังงานที่ปรากฏขึ้นโดยองค์ภควานฺจะหวนกลับเข้าไปในพระวรกายของพระองค์อีกครั้งหนึ่ง จากนั้นเมื่อมีความจำเป็นที่จะให้โลกจักรวาลปรากฏออกมา ความปรารถนาของพระองค์ทรงทำให้บังเกิดขึ้น พหุ สฺยามฺ “ถึงแม้ข้าเป็นหนึ่ง ข้าจะกลายเป็นหลากหลาย” นี่คือคำพังเพยของพระเวท ( ฉานฺโทคฺย อุปนิษทฺ 6.2.3) พระองค์ทรงแบ่งแยกพระวรกายของพระองค์ไปในพลังงานวัตถุนี้ และปรากฏการณ์ในจักรวาลทั้งหมดจะปรากฏขึ้นอีกครั้งหนึ่ง