ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบ

ความมั่งคั่งแห่งสัจธรรม

โศลก 40

nānto ’sti mama divyānāṁ
vibhūtīnāṁ paran-tapa
eṣa tūddeśataḥ prokto
vibhūter vistaro mayā
นานฺโต ’สฺติ มม ทิวฺยานำ
วิภูตีนำ ปรนฺ-ตป
เอษ ตูทฺเทศตห์ โปฺรกฺโต
วิภูเตรฺ วิสฺตโร มยา
— ไม่, อนฺตห์ — จำกัด, อสฺติ — มี, มม — ของข้า, ทิวฺยานามฺ — ของความเป็นทิพย์, วิภูตีนามฺ — ความมั่งคั่ง, ปรมฺ-ตป — โอ้ ผู้ชนะศัตรู, เอษห์ — ทั้งหมดนี้, ตุ — แต่, อุทฺเทศตห์ — เป็นตัวอย่าง, โปฺรกฺตห์ — พูด, วิภูเตห์ — ของความมั่งคั่ง, วิสฺตรห์ — อันกว้างใหญ่, มยา — โดยข้า

คำแปล

โอ้ ผู้ปราบศัตรูที่ยิ่งใหญ่ ไม่มีจุดจบสำหรับปรากฏการณ์ทิพย์ของข้า สิ่งที่ข้าได้พูดกับเธอนั้นเป็นเพียงการแสดงให้เห็นถึงความมั่งคั่งอันหาที่สุดไม่ได้ของข้า

คำอธิบาย

ดังที่ได้กล่าวไว้ในวรรณกรรมพระเวทว่า ถึงแม้ว่าความมั่งคั่งและพลังงานขององค์ภควานฺสามารถเข้าใจได้หลายๆทาง ไม่มีขีดจำกัดในความมั่งคั่งเหล่านี้ ฉะนั้นไม่ใช่ว่าความมั่งคั่งและพลังงานทั้งหมดของพระองค์สามารถอธิบายได้ เพียงไม่กี่ตัวอย่างเท่านั้นที่อธิบายให้ อรฺชุน เพื่อให้ความอยากรู้อยากเห็นสงบลง