ภควัท-คีตา ฉบับเดิม
บทที่ สิบสอง
การอุทิศตนเสียสละรับใช้
โศลก 11
athaitad apy aśakto ’si
kartuṁ mad-yogam āśritaḥ
sarva-karma-phala-tyāgaṁ
tataḥ kuru yatātmavān
kartuṁ mad-yogam āśritaḥ
sarva-karma-phala-tyāgaṁ
tataḥ kuru yatātmavān
อไถตทฺ อปฺยฺ อศกฺโต ’สิ
กรฺตุํ มทฺ-โยคมฺ อาศฺริตห์
สรฺว-กรฺม-ผล-ตฺยาคํ
ตตห์ กุรุ ยตาตฺมวานฺ
กรฺตุํ มทฺ-โยคมฺ อาศฺริตห์
สรฺว-กรฺม-ผล-ตฺยาคํ
ตตห์ กุรุ ยตาตฺมวานฺ
อถ — ถึงแม้ว่า, เอตตฺ — นี้, อปิ — เช่นกัน, อศกฺตห์ — ไม่สามารถ, อสิ — เธอเป็น, กรฺตุมฺ — ปฏิบัติ, มตฺ — แด่ข้า, โยคมฺ — ในการอุทิศตนเสียสละรับใช้, อาศฺริตห์ — เป็นที่พึ่ง, สรฺว-กรฺม — กิจกรรมทั้งหลาย, ผล — ของผล, ตฺยาคมฺ — เสียสละ, ตตห์ — จากนั้น, กุรุ — ทำ, ยต-อาตฺม-วานฺ — ตั้งมั่นในตนเอง
คำแปล
อย่างไรก็ดี
คำอธิบาย
อาจเป็นไปได้ที่เราไม่สามารถแม้แต่จะเห็นอกเห็นใจกับกิจกรรมต่างๆในกฺฤษฺณจิตสำนึก อันเนื่องมาจากข้อพิจารณาทางสังคม ทางครอบครัว หรือทางศาสนา หรือเนื่องมาจากอุปสรรคอื่นๆ หากเรายึดมั่นกับกิจกรรมในกฺฤษฺณจิตสำนึกโดยตรงอาจมีการคัดค้านจากสมาชิกในครอบครัวหรือมีความยุ่งยากอื่นๆมากมาย สำหรับผู้ที่มีปัญหาเช่นนี้ได้แนะนำไว้ว่าเขาควรสละผลแห่งกิจกรรมที่สะสมมาเพื่อทำคุณประโยชน์บางประการ ขั้นตอนเหล่านี้ได้อธิบายไว้ในกฎเกณฑ์พระเวทซึ่งอธิบายไว้มากมายเกี่ยวกับการเสียสละและพิธีกรรมพิเศษเพื่อผลบุญ (ปุณฺย ) หรืองานพิเศษซึ่งผลกรรมในอดีตของเขาอาจใช้ได้เพื่ออาจค่อยๆพัฒนามาถึงระดับแห่งความรู้ ยังพบอีกว่าเมื่อไม่สนใจแม้ในกิจกรรมของกฺฤษฺณจิตสำนึกการให้ทานกับโรงพยาบาลหรือสถาบันเพื่อสังคมบางแห่งจะทำให้เขาสละผลงานที่ได้มาด้วยความเหนื่อยยากซึ่งแนะนำไว้ ณ ที่นี้ เพราะเมื่อฝึกปฏิบัติการเสียสละผลจากกิจกรรมของตนเองจิตใจจะค่อยๆบริสุทธิ์ขึ้นอย่างแน่นอน ในระดับจิตที่บริสุทธิ์นั้นเขาจะสามารถเข้าใจกฺฤษฺณจิตสำนึก แน่นอนว่ากฺฤษฺณจิตสำนึกไม่ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ใดๆทั้งสิ้น เพราะว่าในตัวของกฺฤษฺณจิตสำนึกเองสามารถทำให้จิตบริสุทธิ์ แต่หากมีอุปสรรคในการรับเอากฺฤษฺณจิตสำนึกมาปฏิบัติเขาอาจพยายามเสียสละผลของงาน ในกรณีนี้การรับใช้สังคม รับใช้ชุมชน รับใช้ประเทศชาติ การเสียสละเพื่อประเทศของตนเองอาจยอมรับได้เพื่อวันหนึ่งอาจมาถึงระดับแห่งการอุทิศตนเสียสละรับใช้แด่องค์ภควานฺด้วยใจบริสุทธิ์ ใน ภควัท-คีตา (18.46) เราพบข้อความว่า ยตห์ ปฺรวฺฤตฺติรฺ ภูตานามฺ หากตัดสินใจเสียสละเพื่อแหล่งกำเนิดสูงสุด ถึงแม้ไม่รู้ว่าแหล่งกำเนิดสูงสุดคือองค์กฺฤษฺณเขาจะค่อยๆเข้าใจว่าองค์กฺฤษฺณคือแหล่งกำเนิดสูงสุดด้วยวิธีการเสียสละ