ภควัท-คีตา ฉบับเดิม
บทที่ สิบเจ็ด
ระดับแห่งความศรัทธา
โศลก 17
śraddhayā parayā taptaṁ
tapas tat tri-vidhaṁ naraiḥ
aphalākāṅkṣibhir yuktaiḥ
sāttvikaṁ paricakṣate
tapas tat tri-vidhaṁ naraiḥ
aphalākāṅkṣibhir yuktaiḥ
sāttvikaṁ paricakṣate
ศฺรทฺธยา ปรยา ตปฺตํ
ตปสฺ ตตฺ ตฺริ-วิธํ นไรห์
อผลากางฺกฺษิภิรฺ ยุกฺไตห์
สาตฺตฺวิกํ ปริจกฺษเต
ตปสฺ ตตฺ ตฺริ-วิธํ นไรห์
อผลากางฺกฺษิภิรฺ ยุกฺไตห์
สาตฺตฺวิกํ ปริจกฺษเต
ศฺรทฺธยา — ด้วยความศรัทธา, ปรยา — ทิพย์, ตปฺตมฺ — ปฏิบัติ, ตปห์ — ความสมถะ, ตตฺ — นั้น, ตฺริ-วิธมฺ — ของสามประเภท, นไรห์ — โดยมนุษย์, อผล-อากางฺกฺษิภิห์ — ผู้ไม่ปรารถนาผลประโยชน์, ยุกฺไตห์ — ปฏิบัติ, สาตฺตฺวิกมฺ — ในระดับความดี, ปริจกฺษเต — เรียกว่า
คำแปล
ความสมถะทั้งสามส่วนนี้