ภควัท-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ สิบแปด

บทสรุปความสมบูรณ์แห่งการเสียสละ

โศลก 70

adhyeṣyate ca ya imaṁ
dharmyaṁ saṁvādam āvayoḥ
jñāna-yajñena tenāham
iṣṭaḥ syām iti me matiḥ
อเธฺยษฺยเต จ ย อิมํ
ธรฺมฺยํ สํวาทมฺ อาวโยห์
ชฺญาน-ยชฺเญน เตนาหมฺ
อิษฺฏห์ สฺยามฺ อิติ เม มติห์
อเธฺยษฺยเต — จะศึกษา, — เช่นกัน, ยห์ — เขาซึ่ง, อิมมฺ — นี้, ธรฺมฺยมฺ — น่าเลื่อมใส, สํวาทมฺ — การสนทนา, อาวโยห์ — ของพวกเรา, ชฺญาน — แห่งความรู้, ยชฺเญน — ด้วยการบูชา, เตน — โดยเขา, อหมฺ — ข้า, อิษฺฏห์ — บูชา, สฺยามฺ — จะเป็น, อิติ — ดังนั้น, เม — ของข้า, มติห์ — ความเห็น

คำแปล

และข้าประกาศว่า ผู้ใดที่ศึกษาการสนทนาอันน่าเลื่อมใสของเรานี้จะบูชาข้าด้วยสติปัญญาของเขา