ภควัท-คีตา ฉบับเดิม
บทที่ สี่
ความรู้ทิพย์
โศลก 38
na hi jñānena sadṛśaṁ
pavitram iha vidyate
tat svayaṁ yoga-saṁsiddhaḥ
kālenātmani vindati
pavitram iha vidyate
tat svayaṁ yoga-saṁsiddhaḥ
kālenātmani vindati
น หิ ชฺญาเนน สทฺฤศํ
ปวิตฺรมฺ อิห วิทฺยเต
ตตฺ สฺวยํ โยค-สํสิทฺธห์
กาเลนาตฺมนิ วินฺทติ
ปวิตฺรมฺ อิห วิทฺยเต
ตตฺ สฺวยํ โยค-สํสิทฺธห์
กาเลนาตฺมนิ วินฺทติ
น — ไม่มีสิ่งใด, หิ — แน่นอน, ชฺญาเนน — ด้วยความรู้, สทฺฤศมฺ — ในการเปรียบเทียบ, ปวิตฺรมฺ — ทำให้ถูกต้อง, อิห — ในโลกนี้, วิทฺยเต — มีอยู่, ตตฺ — นั้น, สฺวยมฺ — ตัวเขา, โยค — ในการอุทิศตนเสียสละ, สํสิทฺธห์ — ผู้ที่มีวุฒิภาวะ, กาเลน — ตามกาลเวลา, อาตฺมนิ — ในตัวเขา, วินฺทติ — ได้รับความสุข
คำแปล
ในโลกนี้ไม่มีอะไรประเสริฐและบริสุทธิ์เท่ากับความรู้ทิพย์
คำอธิบาย
เมื่อพูดถึงความรู้ทิพย์เราพูดถึงความเข้าใจทางจิตวิญญาณ ฉะนั้นจึงไม่มีสิ่งใดประเสริฐและบริสุทธิ์ไปกว่าความรู้ทิพย์ อวิชชาคือต้นเหตุแห่งการพันธนาการ และความรู้คือต้นเหตุแห่งความหลุดพ้น ความรู้นี้คือผลอันสมบูรณ์แห่งการอุทิศตนเสียสละรับใช้ และเมื่อเราสถิตในความรู้ทิพย์เราก็ไม่จำเป็นต้องแสวงหาความสงบที่ไหนอีก เพราะเราได้รับความสุขจากความสงบภายในตัวเรา หรืออีกนัยหนึ่งความรู้และความสงบนี้เกิดขึ้นในกฺฤษฺณจิตสำนึก และนี่คือสิ่งสุดท้ายใน ภควัท-คีตา