ภควัท-คีตา ฉบับเดิม
บทที่ เจ็ด
ความรู้แห่งสัจธรรม
โศลก 29
jarā-maraṇa-mokṣāya
mām āśritya yatanti ye
te brahma tad viduḥ kṛtsnam
adhyātmaṁ karma cākhilam
mām āśritya yatanti ye
te brahma tad viduḥ kṛtsnam
adhyātmaṁ karma cākhilam
ชรา-มรณ-โมกฺษาย
มามฺ อาศฺริตฺย ยตนฺติ เย
เต พฺรหฺม ตทฺ วิทุห์ กฺฤตฺสฺนมฺ
อธฺยาตฺมํ กรฺม จาขิลมฺ
มามฺ อาศฺริตฺย ยตนฺติ เย
เต พฺรหฺม ตทฺ วิทุห์ กฺฤตฺสฺนมฺ
อธฺยาตฺมํ กรฺม จาขิลมฺ
ชรา — จากความแก่, มรณ — และความตาย, โมกฺษาย — เพื่อจุดมุ่งหมายแห่งความหลุดพ้น, มามฺ — ข้า, อาศฺริตฺย — มาพึ่ง, ยตนฺติ — พยายาม, เย — ทั้งหมดซึ่ง, เต — บุคคลเหล่านี้, พฺรหฺม — พฺรหฺมนฺ, ตตฺ — อันที่จริงว่า, วิทุห์ — พวกเราทราบ, กฺฤตฺสฺนมฺ — ทุกสิ่งทุกอย่าง, อธฺยาตฺมมฺ — ทิพย์, กรฺม — กิจกรรม, จ — เช่นกัน, อขิลมฺ — ทั้งหมด
คำแปล
ผู้มีปัญญาพยายามเพื่อความหลุดพ้นจากความแก่และความตายมาพึ่งข้าในการอุทิศ
คำอธิบาย
การเกิด การตาย ความแก่ และโรคภัยไข้เจ็บมีผลกระทบต่อร่างวัตถุนี้ แต่จะไม่มีผลกระทบต่อร่างทิพย์ ไม่มีการเกิด การตาย ความแก่ และโรคภัยไข้เจ็บสำหรับร่างทิพย์ ดังนั้นผู้ที่บรรลุถึงร่างทิพย์จะมาอยู่ใกล้ชิดสนิทสนมกับองค์ภควานฺ และปฏิบัติการอุทิศตนเสียสละรับใช้นิรันดรจึงเป็นผู้หลุดพ้นที่แท้จริง อหํ พฺรหฺมาสฺมิ ข้าคือดวงวิญญาณ ได้กล่าวไว้ว่าเราควรเข้าใจว่าตัวเราคือ พฺรหฺมนฺ หรือจิตวิญญาณ แนวคิดชีวิต พฺรหฺมนฺ นี้ก็เป็นการอุทิศตนเสียสละรับใช้เช่นเดียวกัน ดังที่อธิบายไว้ในโศลกนี้ว่าสาวกบริสุทธิ์ผู้สถิตในระดับทิพย์แห่ง พฺรหฺมนฺ รู้ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับกิจกรรมทิพย์
สาวกผู้ไม่บริสุทธิ์สี่ประเภทปฏิบัติตนในการรับใช้ทิพย์ต่อองค์ภควานฺจะบรรลุถึงจุดมุ่งหมายของพวกตนตามลำดับด้วยพระกรุณาธิคุณขององค์ภควานฺ เมื่อมีกฺฤษฺณจิตสำนึกอย่างสมบูรณ์จะได้รับความรื่นเริงอย่างแท้จริงกับการคบหาสมาคมทิพย์กับพระองค์ แต่พวกที่บูชาเทวดาจะมาไม่ถึงองค์ภควานฺที่ดาวเคราะห์สูงสุด แม้บุคคลผู้รู้แจ้ง พฺรหฺมนฺ ที่ด้อยปัญญาก็ไม่สามารถมาถึงดาวเคราะห์สูงสุดขององค์กฺฤษฺณ ชื่อ โคโลก วฺฤนฺทาวน บุคคลผู้ปฏิบัติกิจกรรมในกฺฤษฺณจิตสำนึกเท่านั้น (มามฺ อาศฺริตฺย ) สมควรได้ชื่อ พฺรหฺมนฺ อย่างแท้จริง เพราะพยายามเพื่อบรรลุถึง กฺฤษฺณโลก โดยแท้ บุคคลเหล่านี้ไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับองค์กฺฤษฺณ ดังนั้นพวกเขาคือ พฺรหฺมนฺ ที่แท้จริง
พวกที่ปฏิบัติการบูชาพระปฏิมาหรือ อรฺจา ของพระองค์หรือปฏิบัติในการทำสมาธิที่องค์ภควานฺเพียงเพื่อความหลุดพ้นจากพันธนาการทางวัตถุได้ชื่อว่าเข้าใจ พฺรหฺมนฺ เช่นเดียวกันด้วยพระกรุณาธิคุณขององค์ภควานฺ อธิภูต ดังที่องค์ภควานฺจะทรงอธิบายในบทต่อไป