ในใจของผู้ที่ยึดติดมากอยู่กับความสุขทางประสาทสัมผัสและความมั่งคั่งทางวัตถุ และผู้ที่สับสนอยู่กับสิ่งเหล่านี้ ความมั่นใจอันแน่วแน่ในการอุทิศตนเสียสละรับใช้องค์ภควานฺจะไม่บังเกิดขึ้น

สมาธิ หมายความว่า “จิตที่ตั้งมั่น” พจนานุกรมพระเวท นิรุกฺติ กล่าวว่า สมฺยคฺ อาธียเต ’สฺมินฺนฺ อาตฺม-ตตฺตฺว-ยาถาตฺมฺยมฺ “เมื่อจิตตั้งมั่นเพื่อให้เข้าใจตนเองเรียกว่าจิตนั้นอยู่ในสมาธิ” สมาธิ จะไม่เกิดขึ้นกับบุคคลผู้ฝักใฝ่ในความสุขทางประสาทสัมผัสวัตถุ หรือผู้ที่สับสนอยู่ในสิ่งอันไม่ถาวรเหล่านี้ พวกเขาถูกลงโทษด้วยขบวนการแห่งพลังงานวัตถุ